|jK«(OI = - -........... <P(£) = -arctg0,5tg2ir£.
y/l - 0,75 sin2 2ir£
Charakterystyki modułów transmitancji dla poszczególnych przypadków przedstawiono na rys. 14.16a, a na rys. 14.16b - charakterystyki argumentu transmitancji.
Rys. 14.16
Przykład 14.15
W obwodzie podanym na rys. 14.17 należy dobrać długość l2 linii bezstratnej zwartej, tak by prąd I2 na końcu linii bezstratnej o długości lx był równy zeru. Dla tak dobranej wartości l2 obliczyć prąd Ix i napięcie U* na początku linii lx. Obydwie linie są to linie napowietrzne. Dane: e(f) = lOOy^sinorf V, f- 100 kHz, Zx = (100 +j 128,7) L = = 0,5 mH, /j = 5 km, L01 = 2-10'7 H/m, C01 = 4 pF/m, = 10'tO”7 H/m, = 5 pF/m.
Zi
Rozwiązanie
Prąd na końcu linii /t (XI2 ) jest równy zeru, jeżeli admitancja całkowita Y włączona na zaciski ab jest równa zeru. Ponieważ linia jest bezstratna, więc warunek ten sprowadza się do postaci
gdzie Z^ ■ jZc2tgfil2. 1 1
Stąd---
<oL Zc2tgpi2
Ostatecznie
, czyli tg/SZj = więc = -arctg-^ + kir.
2 2ir 6 Zc2 2
W rozważanym przykładzie
/, = -0,29 + — = 1^1 km dla k = 1.
2 * 2
Dla l2 = 1,21 km linia o długości lx jest nieobciążona, ponieważ zachodzi rezonans równoległy na końcu tej linii. Impedancja wejściowa z zacisków 11'
2-we H; * Z we 10 ~ ~ j,
Lm 2ir
Prąd i napięcie na początku linii o długości lx
= 1A, 1Ul=ZwtW-lIl = -jm,7V.
17
z„ +