ordynują ruchy obu rąk). Nadmierne napięcie mięśniowe powoduje zbyt silny nacisk długopisu, łamanie kredek. Ruchy ręki są gwałtowne, mało płynne, „kanciaste”, co powoduje, że w rysunkach przeważają linie proste. Przy zbyt małym napięciu (co jest rzadziej spotykane) linie rysunku sąnikłe, ledwie widoczne.
2. SCHEMAT ZABAW DOSKONALĄCYCH SPRAWNOŚĆ RUCHOWĄ
• Zabawy ogólnosprawnościowe, obejmujące ruchy całego ciała.
• Zabawy usprawniające celowość i precyzję ruchów ciała.
• Zabawy usprawniające manualnie.
• Zabawy grafomotoryczne.
3. ZABAWY ROZWIJAJĄCE SPRAWNOŚĆ RUCHOWĄ DZIECKA
Dzieci biegają w dowolnych kierunkach. Na hasło „figurka” zatrzymują się i przyjmują dowolną pozycję, jak kto potrafi najładniej. Nauczycielka wymienia imiona tych dzieci, które zrobiły to najlepiej.
Dzieci stoją w luźnej gromadce po jednej stronie sali, prowadząca przed grupą- odwrócona tyłem. Grupa posuwa się w ślad
■
za nauczycielką, a gdy ona odwróci się i patrzy na dzieci, wszystkie nieruchomieją, przybierając zasugerowaną lub dowolną pozycję, np. stanie na jednej nodze, przysiad podparty, rozkrok, klęk itp.
Jedno dziecko jest pająkiem, pozostałe fruwają bzykając, jako muchy. Na hasło „pająk idzie” muchy stają w bezruchu. Kto się poruszy, odpada z zabawy.
Krzesła są ustawione oparciami do siebie. Jednego brakuje. Gdy gra muzyka, dzieci biegają wokół nich i gdy milknie, zajmują miejsca.
Grupa stoi w rozsypce. Na hasło „Idziemy” wszyscy poruszają się w dowolnych kierunkach. Na hasło „Stop” wszyscy zatrzymują się. Każdy z uczestników może powiedzieć „Idziemy” oraz „Stop”. Każdy może w tej zabawie zadecydować o aktywności grupy.
Gra rytmiczna muzyka, dzieci maszerująw rozsypce. W chwilach gdy muzyka milknie, nauczycielka łub wybrane dziecko podaje polecenia do wykonania prostego działania w ruchu, np.: uścisnąć jak najwięcej dłoni, uścisnąć jak najwięcej kostek u nóg, napisać w powietrzu stopą swoje imię itp.
41