skanuj0023 (206)

48 1. Mawwt ni^cfai «tełioat(rti-

48 1. Mawwt ni^cfai «tełioat(rti-

-eu«2JlH1.0,7577

X

2M

IM

■miAOi •

Oznacza to, że na I g MgjPA przypada 0,7577 g MgCO>

Szczególne znaczenie mają mnożniki analityczne w analizie wagowej. Pozwalają one obliczyć masę oznaczanego pierwiastka lub związku chemicznego (g), jeśli zna się masę suchego lub wyprażonego osadu, stanowiącego inny związek tego pierwiastka, o ściśle określonym składzie stech i o metrycznym.

Przykład 1

Mangan wytrącono z roztworu w postaci M11O2 aq i wyprażono w temp. 1000°C do MnjO«. Obliczyć mnożnik analityczny.

Rozwiązanie

1 mol Mn₃0« odpowiada 3 molom Mn t    228,79 g    -    3-54,93

1    - x

= 0,7203

3-54,93

228,79

Jeżeli waga MnjO* wynosiła przykładowo 5,8431 g, to ilość manganu w nim

zawarta jest 5,8431 -0,7203 - 4,2087 g.

* ••

Przykład 2

Obliczyć mnożnik analityczny dla SO/^-, jeśli te jony wytrącono z roztworu, a nastanie po wyprażeniu zważono w postaci BaS0₄.

Rozwiązanie

1 mol BaS0₄ - 1 mol S0₄*~ • pMH - 96,06g 1    - x

x - 0,4115

2-5.2. StecbioDitrycue równanie reakcji

Nazwa stechiometria pochodzi od greckich słów stoicheion - składnik ? metreo - mierzę. Gdy substancje chemiczne reagują ze sobą, fakt ten możemy zapisać w postaci równania reakcji chemicznej. Aby ułożyć równanie, należy -    .. £-atów oraz produktów reakcji.    z    :ria

masy liczby atomów poszczególnych pierwiastków muszą, być jednakowe po obu stronach reakcji. Aby ten warunek był spełniony, należy dobrać współczynniki określające liczbę cząsteczek substratów i produktów biorących udział w reakcji. Reakcjo chemiczno można podzielić ogólnie na dwa rodzaje:

1)    przebiegające bez zmiany stopnia utlenienia pierwiastka lub jonu,

2)    reakcje, w których zachodzi wymiana eiektronów między substrataml i związane z tym zmiany stopni utlenienia.

Dobór współczynników do reakcji obu rodzajów został omówiony w rozdziale 3 niniejszego skryptu. W tym miejscu zwrócimy uwagę na zapis równań reakcji chemicznych:

a)    cząsteczkowy,

b)    jonowy.

Reakcje, które nie przebiegają w środowisku wodnym, można zapisać w postaci cząsteczkowej: np. termiczny rozkład MgCOj = MgO + CO* redukcja PeA    2Fe*Oj + 3C = 4Fe + 3CO*

synteza ZnS    Zn+■S ■ ZnS

Reakcje, które przebiegają w środowisku wodnym, można zapisać w postaci jonowej oraz cząsteczkowej:

1. NaCl + AgN0₃ = AgClj + NatyOj

a)    Cr + Ag⁺ * AgCIJ.

2.2KMn0₄ + 10FeSO₄ + 8H₂S0₄"2MnS0₄ + 5Ve_J{SO_Ą)_i + K₂S0₄ + 8H*0

b)    Mn0₄“ + 5Fe²⁺ + 8H" - Mn^2ł + 5 Fe³’ + 4H₂0

3. Zn(N0₃>2 + Ka[Hg(SCN).J - Zn[Hg(SCN).*H + 2KNOj

c)    Zn²⁺ + [Hg(SCN)f“ - Zn(Hg(SCN)₄]l 4.2FeClj + SnCl₂ = 2FeClJ + SnCl₄

— d) 2Fe³* + Sn²⁺ - 2Fe²⁺ + Sn⁴* ^

Reakcje a + d są napisane w postaci jonowej. Należy zwrócić uwagę, że w takim zapisie, oprócz zgodności ilości jonów pierwiastka po stronie substratów i produktów, musi występować zgodność sumy ładunków jonów. I tak w przykładzie 2 b ilość ładunków- po lewej stronie równania wynosi: _v-i) + 5*(+2) +8 • +17 i po prawej stronie również: (+2) + 5*(+3) - +17.