skanuj0033 (25)

ORGANIZM CZŁOWIEKA

W fazie krytycznej organizm, wydzielając duże ilości adrenaliny i kortyzolu, utrzymuje „pogotowie stresowe” i podejmuje próbę dostosowania się do sytuacji stresowej. Jeżeli nie następuje rozładowanie stresu, organizm wchodzi w fazę destrukcji, czyli obrony przed stresem. Często objawia się to atakami niekontrolowanej agresji, stanem ogólnego wyczerpania prowadzącym do patologicznych zmian w tkankach, a nawet śmierci. Wśród chorób powodowanych długotrwałym stresem wymienia się: chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy, obniżenie odporności organizmu, infekcje dróg oddechowych, miażdżycę, nadciśnienie tętnicze i reumatoidalne zapalenie stawów. Reakcja organizmu na różne czynniki stresowe zależy od cech indywidualnych. Ten sam stresor u jednej osoby wywołuje wzrost poziomu kortyzolu prowadzący do stanu ogólnego wyczerpania, u innej - może jedynie spowodować podwyższony poziom adrenaliny i zmobilizować organizm do działania. Różnorodne techniki, np. muzykoterapia, pozwalają uniknąć groźnych skutków wielu intensywnych lub długo trwających stresorów.

■    Emocje

I Emocje są definiowane jako świadome bądź nieświadome odczucia o charakterze I pozytywnym (np. zadowolenie, szczęście, zachwyt) lub negatywnym (np. gniew,

I strach, przerażenie).

Emocjom często towarzyszą uczucia. Stanowią one świadomą interpretację emocji, dokonywaną na podstawie zakodowanych w naszej pamięci wzorów kulturowych i doświadczeń oraz podyktowanej nimi oceny sytuacji.

Ta sama emocja, będąca reakcją organizmu na bodźce, w zależności od sytuacji może być różnie zinterpretowana. Na przykład, zespół reakcji organizmu związany m.in. ze wzrostem poziomu adrenaliny, przyspieszonym tętnem i ogólnym wysokim pobudzeniem układu nerwowego może być interpretowany (uświadamiany) albo jako strach, lęk, obawa lub nawet panika, albo też jako objaw radosnego, ekscytującego wydarzenia, w zależności od nasilenia emocji oraz rozpoznania wywołujących ją bodźców. W języku potocznym pojęcia uczucie i emocja są używane niekiedy zamiennie.

■    Depresja

Depresja jest jedną z chorób wymagających pomocy psychoterapeuty lub psychiatry.

I Terminem depresja określa się stan głębokiego smutku i przygnębienia utrzymującego się przez dłuższy czas (nawet do kilku tygodni), co pozwala odróżnić praw-I dziwy stan chorobowy od krótkotrwałych spadków nastroju, które są nieodłączną I częścią życia każdego człowieka.

Często objawy tej choroby, do niedawna lekceważonej, obejmują także wyraźny wzrost lub spadek masy ciała, bezsenność lub nadmierną senność, spadek sprawności myślenia i koncentracji. U niektórych osób cierpiących na depresję powracają myśli o śmierci i samobójstwie. W leczeniu depresji stosuje się nie tylko leki przeciwdepre-syjne, ale także różne metody (m.in. psychoterapię).