Punktacje l i 2 są różnicą wyników zsumowania 17 pifl któw WIS między odpowiedziami na pytania 1 i 2. WysolJ$lvv8 nik w którejkolwiek ze skal wykazuje, iż dana osoba nie j(« usatysfakcjonowana współżyciem seksualnym, w które!Jefl zaangażowana.
Skale 3 i"4 są różnicami wyników uzyskanych z różnic mił dzy odpowiedziami na pytania 3 i 5. Wysokie wyniki wskaztB ją, iż dana osoba chciałaby doznać większej przyjemnpM z zaangażowania w aktywność seksualną.
Skale 5 i 6 są odpowiedzią na pytanie trzecie ze wszystka li 17 zachowań i wyrażają poziom osiągania przyjemności i aM tywności seksualnej.
Skale; 7 i 8 stwierdzają, z jaką dokładnością każda z osóbi zna najbardziej przyjemne formy zachowań seksualna1 li swego partnera. Są one wynikiem różnicy osiąganej przerazsul mowanie różnic odpowiedzi na pytania 3 i 4. Wysokie wynika wskazują na to, iż partnerzy nie komunikują się wzajemnigw! sposób efektywny.
Skale 9 i 10 są różnicą wyników zsumowania różnić odJ powiedzi na pytania 4 i 6. Wysoki poziom tych wynikÓB wskazuje na to, iż odpowiadający widzi swego partnera jaJ ko nie reagującego lub nie odczuwającego przyjemności sekł sualnej.
Skala 11 jest sumującą, wyprowadzoną ze wszystkich sul mowych różnic wyników na innych skalach (z wyjątkiem skal 5 16).
WIS jest metodą przydatną w przypadku spraw rozwoddj wych, nie mówiąc już o przydatności w leczeniu zaburzę! i nieprzystosowania seksualnego partnerów.
K. SKALA WIĘZI MAŁŻEŃSKIEJ (SZOPIŃSKIEGO)
W wielu przypadkach spraw rozwodowych konieczne jesl określenie poziomu więzi partnerskiej na podstawie metól dy pomiaru. Tego typu metodą może być skala opracowana przez Szopińskiego (1981), która obejmuje 60 czynników punl ktowanych od 1 do 5. Minimalna liczba punktów wynosi 60j maksymalna 300. Autor stwierdził, iż średnia liczba punki tów u mężczyzn wynosi 248, a u kobiet 247. Mała różnica więzi między partnerami występuje przy różnicy od 0 do 4 punktów, przeciętna różnica więzi -9od 5 do 45 punktów! a znaczna — powyżej 45 punktów.
■IWłono tu szereg zdań charakteryzujących współżycie małżonków. Usto-IflluiJ Hic do nich, zaznaczając X w odpowiedniej kolumnie
b. często |
często ’ |
niekiedy |
b. rzadko |
. b. rzadko |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
I, Wyczuwam nastroje małżonka Wspólnie z małżonkiem rozwiązuję wszystkie ważniejsze f problemy
li Wspólnie z małżonkiem F planujemy inwestycje -I, Przebaczam małżonkowi F wyrządzone mi przykrości
5, Rozumiem małżonka w wielu ^ sprawach
(i. Robimy wspólnie ważniejsze zakupy
7. Czuję, że partner nie zawiedzie mnie w małżeństwie
8. Mówię małżonkowi o swoich osiągnięciach
9. Stosujemy wspólnie uzgodnione sposoby regulacji urodzin
10. Tęsknię za małżonkiem podczas dłuższej rozłąki
11. Rozmawiam z nim (nią) o wszystkim — nie mamy przed sobą tajemnic
12. Otaczam małżonka opieką
13. Staram się pamiętać o wspólnych rocznicach
14. Staram się poznać przyczynę smutku małżonka
15. Chętnie spędzam z nim (nią) wolny czas
143