skanuj0045 (59)

5. Międzynarodowe aspekty ochrony przyrody 196

lasy gospodarcze z drzewostanem niezgodnym z warunkami siedliskowymi lub intensywnie nawożone łąki.

EECONET ma strukturę hierarchiczną, zarówno bowiem obszary węzłowe, jak i korytarze ekologiczne można wyznaczać na kilku poziomach: lokalnym, regionalnym, krajowym i międzynarodowym. Ranga i funkcja obszaru są zależne od skali przestrzennej, dlatego też często obszary węzłowe wyróżnione w skali lokalnej (np. rezerwaty przyrody lub użytki ekologiczne w Polsce) nie są w ogóle zaznaczone w skali kontynentu lub co najwyżej stają się one częścią korytarza ekologicznego. Obszary uwidocznione w sieci są z założenia duże, a sam fakt uwzględnienia ich w strukturze EECONET-u podnosi rangę obszarów i jest argumentem przemawiającym za koniecznością ich ochrony na szczeblu lokalnym i krajowym.

Stan reafeagi Stopień zaawansowania realizacji projektu EECONET jest jeszcze daleki od EECONET ^dowalającego * trudno ocenić go w kategoriach europejskiego sukcesu, zwłaszcza że sposób podejścia do wyznaczenia oczek sieci nie jest wolny od subiektywizmu. Zwaloryzowanie przyrody poszczególnych krajów na podstawie liczby obszarów węzłowych lub zagęszczenia korytarzy ekologicznych nie będzie łatwe. W bogatej przyrodniczo Polsce nasi naukowcy wyróżnili 46 obszarów węzłowych

0    randze międzynarodowej i 28 obszarów węzłowych rangi krajowej, przy czym za korytarze ekologiczne rangi międzynarodowej uznano wyłącznie tereny łączące obszary węzłowe o tym samym, międzynarodowym statusie (Liro 1995, 1998). Nie ma wątpliwości, że specjaliści wywodzący się z krajów, w których przyroda uległa daleko idącemu zubożeniu, nadaliby status międzynarodowy także tym obszarom, które w Polsce uznano za węzłowe jedynie w skali naszego kraju.

Użyteczne adresy internetowe: www.eeconet.org/eaf/, www.eurosite-nature.org/artide.php3?id_a>tide=231

Emerald ■ Emerald, kolejna koncepcja europejskiej sieci przyrodniczej, ma obejmować „obszary szczególnie interesujące z punktu widzenia ochrony” (Areas of Special Consenation Interest, ASCI). Jest równocześnie istotnym elementem wdrażania Konwencji Berneńskiej. Swym zasięgiem sieć ma objąć nie tylko cały kontynent europejski, ale także kraje północnoafrykańskie, np. Algierię, Maroko, Tunezję

1    Senegal. Nazwa Emerald pojawiła się w Rezolucji nr 3 z 1996 roku Stałego Komitetu Konwencji, a patronat nad wdrożeniem sieci objęła Rada Europy.

Podstawowe założenia koncepcyjne sieci zawiera Rekomendacja nr 16 (akt wykonawczy Konwencji Berneńskiej), przyjęta przez Stały Komitet Konwencji w 1989 roku. Państwa związane konwencją powinny zatem wprowadzić prawną ochronę obszarów istotnych dla przetrwania gatunków wymienionych w załącznikach, roztoczyć nad nimi nadzór oraz prowadzić monitoring skuteczności podjętych działań ochronnych. Kolejne rekomendacje precyzowały założenia sieci Emerald, jednak jej realizacja została zawieszona w związku z przyjęciem przez kraje UE Dyrektywy Siedliskowej, nakładającej na państwa członkowskie obowiązek wyznaczenia sieci obszarów Natura 2000. Do koncepcji sieci Emerald powrócono w po-