76
76
h
4
B. Cieślar | |||
2 “ 4 1 |
(3) | ||
6 |
(4) | ||
•1 „ |
V'-2 |
_ Vr -3 | |
lrd |
EdFd ’ |
K * l* |
(5) |
Strona geometryczna
Strona fizyczna
Podstawiając równania (5) do (3) i (4), a następnie do (2) otrzymujemy:
V —0»5P-
G E F '
1 + EdLd
EM
Warunek równości naprężeń (1) przyjmie postać:
0,5P' p " EdFri 2 ’
t-żrż
a stąd:
P' = 1,41 P.
Tak więc, po wprowadzeniu dodatkowych podpór, siłę obciążającą można zwiększyć o 41%, bez wywołania dodatkowych naprężeń w słupie żeliwnym.
SsHi
Ciężar Q jest zawieszony na linie żurawia, którego dwa maszty BC i BD
są podtrzymywane liną ACD (rys. 2.26.1). Określić dopuszczalną wartość ciężaru G, jeżeli pole przekroju liny F = 5 cm2, a jej wytrzymałość obliczeniowa fd = 200 MPa. Następnie, zakładając dopuszczalną wartość ciężaru G oraz traktując maszty BC i BD jako idealnie sztywne, obliczyć, o ile obniży się punkt K zaczepienia ciężaru, jeśli E = 2-105 MPa.
Rozwiązanie
Obliczenie wielkości pomocniczych (rys. 2.26.2)
AC = h = 18,03 m; sina = 0,5547; cosa = 0,8321;
hi = ABsina = 8,321 m; sinji = 0,6; cos{3 = 0,8. Obliczenie sił w linach (rys. 2.26.2)
(D
(2)
(3)
£Mgd=0; G ^-S,^ =0; S^ 0,57690 £MS=0; g 4,8-S2-8 = 0; S2=0,6G;
£Py = 0; S3 =G.
C
Rys. 2.26.1
Obliczenie dopuszczalnej wartości siły G:
§L |
0.5769G i.. F “ |
(4) |
0>'|LL II to* |
0,6G , . F d’ |
(5) |
s3 |
VI 0|u. |
(6) |
Rozwiązaniem nierówności (4), (5) i (6) będzie wartość wynikająca z nierówności (6), gdyż przy takim samym polu F największe naprężenie wystąpi w linie 3 (odcinek DK), tak więc:
fsfc GsPfdF;
F-fd ^5-ICT4 -200 = 0,1 MN;
a zatem:
G <0,1 MN = 100 kN.
Obliczenie obniżenia punktu zaczepienia ciężaru (K)
Przyjmując dopuszczalną wartość G = 0,1 MN, siły w linach będą równe:
Si = 0,05769 MN; S2 = 0.06MN; S3 = 0,1 MN.