skanuj0048 (30)

402_Pediatria. Podręcznik dla studentów pielęgnidj&^M

3.    U pacjentów z długotrwałą cukrzycą ciężka neuroglikopenia jest częste wynikiem zaburzenia mechanizmów regulacji neurohormonalni^

4.    Przejściowa utrata zdolności odczuwania objawów alertowych hipoglikemi może wystąpić u pacjentów nadmiernie dobrze wyrównanych, u który* często zdarzają się glikemie poniżej 70 mg/dl (3,7 mmol/1). Czasowe podwyższenie docelowych wartości wyrównania cukrzycy powoduje z czasem przywrócenie zdolności odczuwania hipoglikemii.

5.    Alkohol (blokuje procesy glikoneogenezy).

6.    Jatrogenna hipoglikemia wywołana stosowaniem leków blokujących objawy alertowe, np. h-blokerów.

7.    Inne: miesiączka (nagły spadek poziomu progesteronu), zaburzenia funfate wątroby.

Schemat leczenia

Hipoglikemia lekka - może być leczona przez chorego.

Należy podać porcję łatwo przyswajalnych węglowodanów, w postać tabletek glukozy, osłodzonego płynu, soku owocowego, coca-coli. Ilość podany* węglowodanów zależy od masy ciała dziecka i powinna być to najmniejsza skuteczna ilość, zwykle początkowo podajemy od połowy do jednego wymię* nika węglowodanowego, tj. 5-10 g glukozy lub sacharozy bądź około 100 ml soku. Po kilkunastu minutach należy skontrolować glikemię, nawet w przypaS ku całkowitego ustąpienia objawów. W przypadku utrzymywania się niski* glikemii należy powtórzyć podanie porcji węglowodanów do czasu ustąpienia, objawów i normalizacji glikemii.

Ponieważ hipoglikemia może nawracać, jeżeli u jej podłoża leży przędą* kowanie insuliny o przedłużonym czasie działania lub długotrwały wysiłefl fizyczny, konieczne jest kontrolowanie glikemii kilkakrotnie po incydenć* - wówczas po ustąpieniu objawów należy podać węglowodany o dłuższyg okresie wchłaniania, np. kanapkę z wędliną.

Gdy pacjent jest leczony przy użyciu ciągłego podskórnego wlewu insulina (tzw. pompy insulinowej) wystarczającym postępowaniem w przypadku niezbyt nasilonych objawów może być czasowe zatrzymanie pompy insulinowej! do czasu normalizacji glikemii.

Hipoglikemia umiarkowana - wymaga współdziałania drugiej osoby. Hipoglikemia u małego dziecka zawsze wymaga pomocy drugiej osoby, które często wówczas prezentuje niechęć dojedzenia. W przypadku dużego niepokojiB lub wymiotów należy zaniechać prób leczenia doustnego, nawet gdy kontakt z pacjentem jest zachowany.