skanuj0050 (56)

l.d. Płynne wcierania (Extcma) - nalewki lub oleje do użytku zewnętrznego

Nalewki do użytku zewnętrznego otrzymuje się przez zmieszanie nalewek pierwotnych z etanolem, w określonym stosunku, lub przez ekstrakcję świeżych albo wysuszonych surowców roślinnych etanolem (proces przeprowadza się w temperaturze pokojowej) lub wodą (proces w temperaturze podwyższonej). Mogą zawierać dodatek glicerolu do 10%. Nie wolno ich stosować wewnętrznie. Nalewki te powinny mieć oznaczenie ad usum externum.

Oleje do użytku zewnętrzego otrzymuje się przez ekstrakcję wysuszonych surowców roślinnych olejami w podwyższonej temperaturze lub przez zmieszanie olejków eterycznych z olejami. HAB1 zaleca stosować olej z orzeszków ziemnych, z oliwek lub sezamowy.

l.e. Płyny do wstrzykiwań

Płyny do wstrzykiwań są jałowymi rozcieńczeniami, przygotowanymi z jednego lub więcej preparatów homeopatycznych. Muszą odpowiadać wymaganiom, jakie stawia się alopatycznym płynom do wstrzykiwań. HABI dopuszcza stosowanie środków izotonizujących i buforujących. Nie wolno stosować środków konserwujących. Doprowadza się je do izotonii za pomocą 0,9% chlorku sodu. Przy sporządzaniu płynów do wstrzykiwań z etanolowych preparatów homeopatycznych należy ostatnie rozcieńczenie setne lub dwa ostatnie rozcieńczenia dziesiętne potencjować, stosując wodę do wstrzykiwań lub izotoniczny roztwór chlorku sodu. Płyny do wstrzykiwań przeznaczone dla ludzi są produkowane w szklanych ampułkach jednodawkowych, natomiast dla zwierząt w pojemnikach wielodawkowych.

l.f. Krople do oczu

Krople oczne są jałowymi, pozbawionymi zanieczyszczeń mechanicznych, wodnymi rozcieńczeniami z resztkową zawartością etanolu nie przekraczającą 1%. Sporządzone są z jednego lub kilku preparatów homeopatycznych i muszą odpowiadać wymaganiom farmakopealnym stawianym alopatycznym kroplom do oczu. Dopuszcza się dodawanie środków do izotonizowania, buforowania i konserwowania. Dodawanie innych środków jest niedozwolone. Podczas sporządzania kropli ocznych do ostatnich dwóch rozcieńczeń dziesiętnych lub ostatniego setnego dodaje się wody do wstrzykiwań lub roztworu środka izotonizującego (z reguły chlorek sodu). Zastosowanie innych środków izotonizujących należy zaznaczyć w opisie. Na etykiecie należy zaznaczyć również stopnie potencji wszystkich wspólnie potencjonowanych preparatów oraz ilości dodanych nośników.

I .g. Krople do nosa

Krople do nosa są wodnymi roztworami jednego lub więcej homeopatycznych preparatów o zawartości etanolu do 1%. Substancjami pomocniczymi w kroplach do nosa mogą być: środki izotonizujące, buforujące, konserwujące, zwiększające lepkość. Tak jak w technologii kropli do oczu dwa ostatnie rozcieńczenia w skali dziesiętnej i ostatnie rozcieńczenie w skali setnej powinny być wykonane na wodzie do wstrzykiwań lub roztworze izotonicznym (z reguły w 0,9% roztworze chlorku sodu).

I.h. Mieszanki płynne

Mieszanki mogą zawierać od kilku do kilkunastu niskich potencji leków homeopatycznych. Spotyka się również mieszanki różnych potencji tego samego leku. Gotowe mieszanki leków homeopatycznych noszą nazwę leków kompleksowych (kompleksów) i występują pod różnymi nazwami (w zależności od firmy) w postaci kropli, płynów do wstrzykiwań, tabletek, granulek, maści, czopków. Stosowanie leków kompleksowych jest niezgodne z zasadami homeopatii klasycznej.

2. STAŁE POSTACIE LEKU HOMEOPATYCZNEGO 2.a. Rozcieńczenia stałe (rozcierki)

Rozcierki sporządza się z substancji stałych, trudno rozpuszczalnych, przez rozcieranie ręczne lub mechaniczne (włącznie do czwartej dilucji dziesiętnej lub setnej) z substancją obojętną którą z reguły jest laktoza w stosunku 1:10 lub 1:100. Substancje lecznicze muszą być tak rozdrobione, aby odpowiadały przewidzianemu przez monografię stopniowi rozdrobienia (nr sita). Ilości przekraczające 20 gramów uciera się mechanicznie.

W moździerzu rozciera się 1 cz. wagową substancji wyjściowej z 9 lub 99 cz. wagowymi laktozy, w sposób następujący:

*    należy tak dobrać czas i intensywność ucierania, aby wielkość cząstek substancji leczniczej dziesiętnego lub setnego rozcieńczenia była w 80 % niższa niż lOpm, a żadna cząstka nie powinna być większa od 50pm,

•    z taką samą intensywnością i w tym samym czasie należy sporządzać rozcierki do czwartego rozcieńczenia dziesiętnego lub setnego.

98