o ogólnymi objawami zapalenia są: gorączka, leukocytoza (w zakażeniach
bakteryjnych), leukopenia (w zakażeniach wirusowych), o miejcowymi objawami zapalenia są: rozszerzenie naczyń i przekrwienie, wysięk, przemieszczanie się komórek, powstawanie wolnych rodników.
c. Faza depozycji (magazynowania):
o następstwo niewydolności mechanizmów ekskrecji i zapalenia, o homotoksyna gromadzi się w tkankach nie mogąc się samoistnie z niej uwolnić, o w obrazie morfologicznym dominuje proliferacja komórek aż do utworzenia ziarniny, o klinicznymi objawami są: zapalenie węzłów chłonnych, przerost błon śluzowych, migdałków, leukocytoza, spleno- i hepatomegalia, hyperkeratoza i inne.
d. Faza impregnacji:
o od tej fazy procesy autoregulacyjne przestają praktycznie funkcjonować, o substancja toksyczna trwale wiąże się z tkanką powodując zaburzenia w jej funkcjonowaniu,
o poprzez przeładowanie macierzy dochodzi do zaburzenia przepływu płynów i substancji pomiędzy płynami zewnątrzkomórkowymi a komórkami, nastąpić może nawet całkowita blokada tego tranzytu - w ten sposób komórka zostaje odizolowana od źródła substratów przemiany materii, a metabolity nie mogąjej opuścić i gromadzą się w niej,
o postacie kliniczne takiego zaburzenia to: mukopolisacharydozy, glikogenozy, hiperlipidemia, cystynoza, hemosyderoza, hemochromatoza,pylica, krzemica, guzki reumatyczne, guzki dnawe, płuco palacza, i inne.
e. Faza degeneracji:
o jest następstwem długotrwałego uszkodzenia tkanek, które prowadzi do zaburzeń czynności i morfologii, proces ten lokalizuje się nie tylko w macierzy, ale również w komórce,
o obraz morfologiczny: zmiany strukturalne komórek, zaburzenia rozmieszczenia poszczególnych typów komórek w tkance,
o postaciami klinicznymi tej fazy są: miażdżyca, marskość, zwłóknienie, stwardnienie, blizna i bliznowiec, rogowiec i inne.
f. Faza dedyferencjacji:
o proces utraty charakterystycznych dla danego typu komórek struktury i czynności zmierzający w kierunku postaci niewyspecjalizowanych i wymykających się spod kontroli organizmu, komórki nowotworowe bardzo szybko mnożą się ale nic specjalizują (ulegają uwstecznieniu),
o im mniej dojrzały nowotwór, tym prędzej rozrasta się przez podział komórek i tym bardziej jest złośliwy.
Tabela 9. Fazy zmian narządowych na przykładzie wątroby
Fazy humoralne |
Fazy mezenchymalne |
Fazy komórkowe | |||
ekskrccja |
zapalenie |
depozycja |
impregnacja |
degeneracja |
dedyferenejacja |
obrzęk, wzmożenie wydzielania |
stan zapalny |
hepatozy |
slłuszczenie |
marskość |
rak, guzy |
3. LEKI WYKORZYSTYWANE W HOMOTOKSYKOLOGII:
a. klasyczne leki homeopatyczne jednoskładnikowe (z uwzględnieniem doboru indywidualnego leku do obrazu choroby). Przygotowuje się je nie tylko z roślin i substancji nieorganicznych, ale również z całych zwierząt, ich tkanek, jadów i wydzielin, również z produktów choroby (nozodów - oczywiście sterylizownych), np.: Tuberculinum (nozod gruźlicy), Medorhhinum (nozod rzeżączki), Luesinum (nozod kiły) i inne,
b. leki złożone i kompleksy homeopatyczne,
c. akordy potencji - mieszanki jednego leku zastosowanego w różnych potencjach. Skutkuje to wzmocnieniem oddziaływania na wszystkie struktury i poziomy organizmu oraz nie daje specyficznego dla pojedynczego leku homeopatycznego nasilenia objawów.
d. homakordy - mieszanki kilku leków homeopatycznych, każdy w różnych akordach potencji,
e. potencjonowane organopreparaty przygotowane z tkanek różnych narządów, stosowane w przypadkach, kiedy doszło do uszkodzenia struktury tkanek i narządów.
f. nozody pozyskiwane z patologicznie zmienionych tkanek, w tym rak, torbiel, polip, wole, z wydzielin, wydalin, krwi, z hodowli bakterii, z wirusów i grzybów,
g. katalizatory i koenzymy stosowane w celu pokierowania procesami regulacyjnymi po wcześniejszym ustaleniu jaki łańcuch przemian lub cykl wymaga regulacji,
h. homeopatyzowane leki alopatyczne.
106