124 ŚREDNIOWIECZNA PIEŚŃ RELIGIJNA POLSKA
Panna Boga poczęła,
Krystusa porodziła,
Panna niepokalona.
m. 18 DZIECIĘ SIE NAM NARODZIŁO
Anonimowa kolęda z druku: Wokabularz rozmaitych i potrzebnych sentencji, Kraków 1539, k. Z3, równolegle z tekstem niemieckim: Das Kindleyn ist uns geboren.
Poprzednie wydanie: Kolędy polskie, s. 33-34.
Dziecię sie nam narodziło,
Wszystek świat zwiesieliło,
Z Panny czystej, pokornej,
Nam na pocieszenie.
5 Aby nie j ego narodzenie,
Byłoby nasze zatracenie,
Ale jest nasze wszystkich zbawienie.
Przez twe słodkie narodzenie,
Człowieczeństwem ogamione,
10 Smiłuj sie dziś nad nami.
III. 19 KOLĘDA SIĘ Z ALLELUJĄ ZWADZIŁA
Niedokończona kolęda życzeniowa na Nowy Rok wykonywana w klasztorach bernardyńskich prawdopodobnie podczas rekreacji. Pełny tekst innej redakcji kolędy zachował się w rękopisie z pierwszej połowy XVII w., przechowywanym w Bibliotece Jagiellońskiej, sygn. Przyb. 227/53.
Utwór znajduje się w luźnym zapisie rękopiśmiennym z pierwszej połowy XVI w. na ostatniej karcie i wewnętrznej stronie tylnej okładki inkunabułu: Nicolaus de Hanapis, Biblia pau-perum [Strasburg, Io. Priiss] 1490, przechowywanego w Bibliotece Prowincji 00. Bernardynów w Krakowie, sygn. 12.
Wydanie: W. Wydra, Teksty kolędowe z pierwszej połowy w. XVI zapisane w inkunabule bernardynów krakowskich, „Pamiętnik Literacki”, R. LXIX: 1978, z. 3, s. 166-170.
SEQUITUR STRENA VERNACULAE LOQUCIONIS
Kolęda się z Al lelują zwadziła,
Jedna drugiej ku czci przymowiła.
Lelujać Kolędzie zdradę zadała,
Iż się cały rok Kolęda wagowała,
P A dzisia się do nas nawróciła,
Aby chłopy chodząc powadziła.
Kolędać Lelujej odpowiedź dała:
„Żeś się, Leluja, cały post wagowała.
Czyliś beła co złego zbroiła,
|° Żeś się kościoła siedm niedziel chroni(ła)?
Do szkoły cię skarcić beło niesiono,
III. 19 KOLĘDA SIĘ Z ALLELUJĄ ZWADZIŁA
przed w. 1 - „Następuje kolęda noworoczna w języku ojczystym” (w przeciwieństwie do innych kolęd łacińskich zapisanych w inkunabule).
?" w. 3 lelujać - popularna wymowa polska wyrazu Alleluja; zdradę zadała - zarzuciła zdradę. Alegoria „Kolędy” i „Allelui” w tym utworze użyta jest przez anonimowego autora na zasadzie popularnych w literaturze późnego średniowiecza „poswarek” (sporów) alegorycznych postaci.
| w. 4 cały rok Kolęda wagowała - przez cały rok (kościelny) „Kolęda się wałęsała”, tzn. poza okresem Bożego Narodzenia nie występowała w tekstach liturgicznych.
P w. 6 chłopy chodząc - inwersja: chodząc, chłopy, p w. 10 siedm niedziel chronUja) - aluzja do Przedpościa (trzy niedziele) i okresu Wielkiego Postu (sześć niedziel), kiedy w liturgii milknie śpiew, Alleluja” (w tekście mylnie liczba siedem zamiast dziewięć).
w. 11-13 Mowa o tzw. pogrzebie „Allelui”, urządzanym w średniowiecznych szkołach po odśpiewaniu tzw. pierwszych nieszporów w Nie-