skanuj0056

126 ŚREDNIOWIECZNA PIEŚŃ RELIGIJNA POLSKA

Aby cię już więcej nie śpiewano.

Tamoś beła z kościoła wywleczo(na),

Jako która z miasta zbytnia żona.

¹⁵ Żacy z tobą dziwy pobroili,

Na ścienie zasię obiesili,

A kto by cię jeno chciał beł odwiązać, Musiał ci by o to wójta i też pytać”.

Lelujać Kolędzie odpowiedź dała:

²⁰ „Żem to wszytko z prawa udziałać musiała. Bierzą sobie ludzie za dwie niedzieli, Abych sobie słuszniej odpowiedzieli.

Ty Kolędo z wieczora łazuczesz, Popoiwszy chłopy, szpatnie je potłuczesz.

²⁵ Pamiętam ci łońskie twoje wesele:

Żeś goliła przez brzytwy chłopy śmiele. Chodząc po nocy na ludzie fukasz, Opalonej gromnice dębowej szukasz,

A jać ludzie we dnie uweselam,

dzielę Siedemdziesiątnicy (Starozapustną). Żacy wynosili wówczas w uroczysty sposób z chóru kościelnego do schola cantorum (przykościelnej szkoły śpiewu) księgę zwaną graduałem, zawierającą nuty do śpiewu,Alleluja”.

w. 14 zbytnia żona - rozpustna niewiasta, w. 16 obiesili - powiesili, tj. przymocowali do specjalnego łańcucha używanego dla zabezpieczenia drogich ksiąg.

w. 20 z prawą udziałać - postąpić według prawa (kościelnego), w. 21 bierzą - biorą, sposobią; za dwie niedzieli - za dwa tygodnie, w. 22 słuszniej odpowiedzieli - należycie powtórzyć; mowa o przygotowaniach w czasie Wielkiego Postu śpiewu,Alleluja”, w. 23 łazuczesz — włóczysz się. w. 25 łońskie - zeszłoroczne.

w. 28 opalona gromnica dębowa - zahartowany w ogniu kij dębowy (tzw. opaleniec).

³⁰ A stądże też nawiętszą poczesność mam. Spytaj chcesz li naszego kantora,

Żeć przeze mnie nie trafi żadnego tenora”. [...]

w. 30 poczesność - poszanowanie, w. 31 kantor - nauczyciel śpiewu.

w. 32 nie trafi żadnego tenora — tzn. nie znajdzie dobrego głosu tenorowego do wykonywania trudnej melodii „Alleluja”, śpiewanej od Wielkiej Soboty.