skanuj0078

AM w Krakowie 60-letniego F. L., rolnika, żonatego, ojca|lQ dzieci,.uprzednio nie karanego, z wykształceniem 3 klas szkoły® podstawowej (nr historii choroby 169/69). Akt oskarżeniazaB rzucał mu, że w roku 1965 dokonał czynu nierządnego wobeB swej 14-letniej córki (art. 203 k.k.), polegającego na tym, że użj® wając przemocy fizycznej siłą odbył z nią stosunek płciow® oraz że dopuścił się w roku 1968 czynu nierządnego wobeB dwóch nieletnich dziewczynek w ten sposób, że obnażał się i pokazywał im swój członek (art. 213 k.k.).

W oparciu o analizę akt, dane z wywiadu od rodziny ora® wyniki obserwacji stwierdziliśmy, co następuje. W rodzin^B oskarżonego nie było chorób neuropsychicznych. Jego rodzi^B byli rolnikami; żyli ze sobą zgodnie. Obserwowany jest średnim® z sześciorga rodzeństwa. Rozwijał się prawidłowo. Dzieciństw® miał dobre, chociaż małe gospodarstwo z trudem tylko żywił® liczną rodzinę. W nauce miał-trudności. Wcześnie zaczął chodz|B „na zarobek” do okolicznych gospodarzy. Usamodzielnił sięj w® 25 roku życia, kiedy to zawarł związek małżeński „z rozsądktJ® Odtąd razem z żoną prowadził małe gospodarstwo rolne, a okrę® sami pracował jako robotnik. Prawie przez 30 lat jego pożyci® małżeńskie układało się dobrze, jakkolwiek żona raczej domiń|^B wała w domu i musiał jej ustępować. Pod względem seksualnyn® byli dobrani, stosunki mieli często, prawie codziennie; odb^H wały się one normalnie. Od 4 lat, tj. oa chwili konfliktu małże^B skiego wywołanego czynem oskarżonego wobec nieletniej córki® wskutek niechęci żony stosunki stały się bardzo rzadkie.

Do roku 1965 zachowanie się opiniowanego nie budziło zą® strzeżeń wśród najbliższego otoczenia. Z usposobienia był weso® ły, towarzyski, spokojny, opanowany, gospodarny, religijny; by® dobrym mężem i ojcem rodziny, „może tylko za bardzo interes^® wał się kobietami”. Nigdy nie ujawniał żadnych zaburzeń ps^H chicznych.

Latem 1965 roku pod nieobecność innych domowników* uży-B wając przemocy fizycznej, odbył stosunek płciowy ze swoją nid® letnią córką i zagroził, że ją zabije, jeśli ten fakt ujawni. Mim® to córka wszystko opowiedziała matce, która, naradziwszy si® z rodziną, powodowaną wstydem oraz obawą przed skandalei® przez kilka lat wstrzymywała się z wniesieniem skargi przec!|® wko mężowi. Uczyniła to dopiero wówczas, kiedy jego zachow^H nie stało się stopniowo nie do zniesienia dla domowników i in® nych mieszkańców wsi.

Zaburzenia, które początkowo u niego obserwowano, dot^H czyły głównie sfery seksualnej: żona kilkakrotnie zastała' go wB oborze na odbywaniu stosunków płciowych z krową i cielętami® mieszkańcy wsi widywali go kąpiącego się nago z małyrrl® dziećmi obojga płci lub spacerującego z obnażonym prąciem]®

[przewiązanym czerwoną kokardką; zachęcał też małe dziewczynki i chłopców do „ogrzania mu rękami zmarzniętego” członka; raz „dla zabawy” oddał mocz na twarz małego syna sąsiada. | W tym też okresie zmusił żonę do codziennego bicia go po obnażonych pośladkach pałką do tłuczenia ziemniaków. Bicie mu-ifiiało być „solidne”, do krwi. Kiedy żona usiłowała się temu sprzeciwiać, urządzał awantury; rzucił w nią siekierę; groził pozbawieniem jej życia. Kiedy indziej polecił się wychłostąć rózgami dwóm chłopcom i w nagrodę pozwolił im zrywać owoce ¹ w swoim sadzie. Wobec wielu kobiet zachowywał się wulgarnie, Rvyzywająco; często ponawiał wobec nich nieprzyzwoite propozycje.    /

Poza opisanym zachowaniem się oskarżonego rodzina zau-ważyła, że zmieniło się jego usposobienie: stał się nerwowy, wybuchowy, drażliwy, coraz częściej prowokował w domu awantury, groził rodzinie siekierą i nożem, obiecywał, że wszystkich pozabija. W ten sposób zachowywał się najczęściej wówczas, gdy rodzina usiłowała wpłynąć na zmianę jego zachowania się lub kiedy nakłaniano go do zgłoszenia się do lekarza. Nigdy nie usprawiedliwiał swojego postępowania, lecz bezkrytycznie twierdził: „mam prawo robić, co mi się podoba”.

W toku śledztwa podejrzany nie przyznawał się do winy i utrzymywał, że świadkowie składają obciążające go zeznania, ponieważ rodzina chce go pozbawić majątku i pozbyć się go z domu, „a ja jestem zupełnie zdrowy na umyśle i w żadnym wypadku nie mam zboczenia”. Ponieważ poczytalność oskarżonego budziła uzasadnione wątpliwości, prokuratura w J. skierowała go na obserwację sądowo-psychiatryczną we właściwym szpitalu dla nerwowo i psychicznie chorych.

Po miesięcznej' obserwacji biegli lekarze psychiatrzy wydali opinię. Rozpoznali u badanego „rysy psychopatii seksualnej, które zamanifestowały się w okresie przekwitania męskiego (cli-max virile), i stwierdzili, że oskarżony „w chwili popełnienia zarzucanych mu czynów przestępczych miał zachowaną zdolność rozpoznawania znaczenia czynów, a zdolność pokierowania swoim postępowaniem miał ograniczoną w stopniu nieznacznym (warunki art. 17 k.k. lub 18 k.k. nie zachodzą)”. Należy podkreślić, że zarówno obserwacja, jak i badania specjalistyczne i laboratoryjne (z wyjątkiem pneumoencefalografii), tj. badania radiologiczne czaszki, neurologiczne, psychologiczne, elektroencefalograficzne i inne, nie wykazały odchyleń oa stanu prawidłowego, toteż biegli wyłączyli organiczne podłoże zaburzeń zachowania się opiniowanego.

Podobny pogląd co do rozpoznania i kwestii poczytalności oskarżonego wyrazili przed sądem inni biegli.

W wyniku rozprawy sąd pierwszej instancji uznał go winnym

213