Rozdział 3. ♦ Instrukcje sterujące i funkcje 91
Funkcje to wydzielone bloki kodu, przeznaczone do wykonania konkretnego zadania. Aby utworzyć funkcję, należy użyć słowa kluczowego function. Schematycznie wygląda to następująco: funtion nazwa funkcji O {
//instrukcje wnętrza funkcji
}
Nazwa funkcji może zawierać dowolną kombinację liter, cyfr i znaków podkreślenia, z tym jednak zastrzeżeniem, że nie może zaczynać się od cyfry. Raz utworzoną funkcję można następnie wywoływać dowolną liczbę razy w kodzie skryptu. Wywołanie polega na podaniu nazwy zakończonej nawiasami okrągłymi i powoduje wykonanie instrukcji znajdujących się wewnątrz funkcji. Zobaczmy, jak to wygląda na konkretnym prostym przykładzie. Został on zaprezentowany na listingu 3.22.
Listing 3.22. Przykład definicji i wywołania prostej funkcji
<html>
<head>
<ti 11e>Przykładowa st rona</ti 11e>
</head>
<body>
<?php
function funkcjaO
echo("Instrukcje funkcji zostały wykonane..."):
funkcja!);
Powstała tu funkcja o nazwie funkcja, w której wnętrzu znajduje się tylko jedna instrukcja powodująca wyświetlenie na ekranie napisu. Funkcja ta została wywołana w skrypcie poprzez podanie jej nazwy zakończonej nawisami okrągłymi. Tym samym zostały wykonane zawarte w niej instrukcje, a w przeglądarce pojawił się zdefiniowany tekst (rysunek 3.11).
Funkcjom można przekazywać argumenty, które mogą wpływać na działanie funkcji bądź też mogą być przez funkcje przetwarzane. Listę argumentów, oddzielonych od siebie znakami przecinka, należy umieścić pomiędzy nawiasami okrągłymi. Schematycznie taka konstrukcja ma następującą postać: