skanuj0409

3. PODSUMOWANIE I WNIOSKI:

6.2. ANALIZA MAKROSKOPOWA WG PN-EN ISO 14688-1.

Większość gruntów to grunty złożone, które składają się z:

•    frakcji głównej (dominującej), od której pochodzi nazwa główna (symbol) pisana dużą literą np. Gr, Sa, Si

•    frakcji drugorzędnych, które są opisywane symbolami gruntu w postaci małych liter np. gr, sa, si,

•    grunty stanowiące przewarstwienia mogą być pisane małymi podkreślonymi literami, następującymi po głównej frakcji gruntu np. gr, są, si.

•    w przypadku gruntów gruboziarnistych (niespoistych) należy precyzować ich osób poprzez dodanie pierwszych liter przymiotników określających wielkość frakcji: c (coarse - gruby), m (medium - średni), f (fine - drobny) pisanych dużymi literami.

Nazwę gruntu tworzy kombinacja powyższych terminów np.

-    piasek gruby ze żwirem drobnym (fgrCSa)

-    pył z piaskiem grubym z domieszką żwiru drobnego (fgrcsaSi)

-    ił pylasty przewarstwiony piaskiem (siClsa ).

Rys.6.2. Fragment schemat blokowego do oznaczania i opisu gruntów wg PN-EN ISO 14488-1.

14