Po uporządkowaniu
vi(Gl + G2j- V2G2 - I0
VxG2 - V2 (G2 + G3 + G4) = EG4. Potencjał pierwszego węzła
I0 + V2G2
F,=
Vl ' Gx+G2 EG3 (Gt + G2) — E0G2 g\ - (fi2+G3 + G4) (Gx+G2)
gdzie
Po wykonaniu odpowiednich obliczeń
V2= -2 V F, = 3V
Poszukiwany prąd
/2=i^i = 5A R2
Metody analizy obwodów elektrycznych opisane w rozdz. 7.3 dotyczyły obwodów liniowych, tzn. takich które zawierały jedynie elementy liniowe. Elementy liniowe charakteryzuje liniowajzależność między prądem i napięciem, a ich charakterystyka prądowo-napięciowa jest linią prostą. Charakterystyka prądowo-napięciowa elementów nieliniowych nie jest linią prostą i jednakowym przyrostom napięcia odpowiadają niejednakowe przyrosty prądu. Z tego względu, w analizie obwodów nieliniowych nie obowiązuje zasada superpozycji.
Metoda analityczna analizy obwodów nieliniowych wymaga znajomości funkcji ■opisujących charakterystyki prądowo-napięciowe elementów i jest bardzo uciążliwa. Dlatego też do analizy tych obwodów stosuje się często metodę graficzną. Zostanie
ona zilustrowana na przykładach prostych układów o połączeń: szeregowego i równoległego.
I — */ i
Przez dwa rezystory połączone szeregowo (rys. 7.12), z których jeden jest liniowy a drugi nieliniowy, przepływa prąd I wytwarzając spadki napięć Ux i U2.
Rys. 7.12
Połączenie szeregowe elementów lin iowego R i nieliniowego Rn
Charakterystyki prądowo-napięciowe tych rezystorów (rys. 7.13a,ń) narysowane w tej samej skali, są podstawą do wyznaczenia charakterystyki prądowo-na-
pięciowej całego układu (rys. 7.13c).
Dowolnie przyjęta wartość prądu IA wytwarza na rezystorze liniowym R spadek napięcia U1A (rys. 7.13a). Ten sam prąd na rezystorze nieliniowym Rn wytwarza spadek napięcia XJ2A (rys. 7.13Z>). Suma spadków napięć U1A+U2A = UA jest napięciem na zaciskach układu przy prądzie IA (rys. 7.13c). W taki sam sposób znajduje się
342