skrypt190

197

•    korzystając ze wzorca mikrosekundowego ustalić podziałkę podstawy czasu w jednostkach czasu,

•    zmierzyć czas pomiędzy echami - po przystawieniu głowicy do badanego materiału odczytać odległość pomiędzy kolejnymi echami dna,

•    czas wyznaczyć z zależności: t = PPC • ilość działek

•    mechanicznie zmierzyć grubość próbki,

g

•    prędkość określić z zależności: c = — [mm/s] , gdzie g - zmierzona grubość próbki.

By uzyskać większą dokładność należy zmierzy ć czas na możliwie długiej drodze, czyli czas pojawienia się możliwie odległego echa. W tym celu należy:

•    po przyłożeniu głowicy do próbki, zmieniając położenie przełącznika „zasięg”, znaleźć możliwie ostro zarysowane echo,

•    określić numer echa,

•    posługując się wzorcami mikrosekundowymi określić czas wystąpienia echa,

n-g

•    prędkość określić z zależności: c=-, gdzie n - liczba ech.

Nośnikiem informacji o tłumieniu jest wysokość impulsów ultradźwiękowych, zależna przede wszystkim od tłumienia badanego ośrodka. Wpływ na amplitudy impulsów mają dyfrakcja fal ultradźwiękowych, prowadząca do rozbieżności wiązki ultradźwiękowej oraz odbicia od powierzchni bocznych w przypadku pomiarów w ośrodku o mniejszych wymiarach poprzecznych od przekroju wiązki. Pomiar współczynnika tłumienia przeprowadza się w oparciu o pomiar różnicy poziomów wielokrotnych ech (ry s. 12.7).

Rys. 12.7. Pomiar współczynnika tłumienia; a) sprzężenie głowicy z badanym materiałem, b) uzyskany obraz