Przekładnie z paskiem klinowym są znormalizowane zarówno pod względem geometrycznym, jak i obliczeniowym Odpowiednie normy podano w spisie literatury.
Na podstawie rys. 6.1 skuteczna długość pasa klinowego wynosi
gdzie.
2a
a, = 180’ - 2y aj = I80n + 2y
lr - długość pasa klinowego |mm],
D( - średnica skuteczna mniejszego koła (mm).
Di średnica skuteczna większego koła |mm|.
oi Mt opasania mniejszego koła przekładni ["), di - Mt opasania w iększego koła przekładni (°J.
j - Mt nachylenia napiętego pasa w stosunku do linii łączącej śn>dki kół.
Ryt & I
, = ^. . = -1. mefv O, D, 0, |
(62) | |
względną długość JMMI da się wyrazić wzorem | ||
m = ^(i + l)+~(ł-l)+2>.co*y |
(63) | |
gdzie: |
. i-l Y = ar sin—-21 |
(64) |
Zale/ności m = /1k) dla różnych przeło/cA przekładni i pokazano ni ryt 6 2 Wykorzystując funkcję imoluty, wzór na wzglodną długość pasa można pr/edua-wlć w postaci | ||
/u=ff(*(f-l)lnvy |
(651 | |
gd/ic. |
a, a. u. inv~2- - (m ---1 2 2 2 |
(66) |
a, l)} - l)t 2 la |
(6.7) |
l*rry obliczaniu odległości osi /c wnjro 16 S) mczb*l«c ,»cs ponadan* tani* iiwoluty Ml* dla dużych wałlości kątów Proponuje się wykorzystać io lego celu tablice |4J.
Zalecana normii odległość osi kół przekładni powinna mieścić się w przedmie +S0S«ś2Dl + D, (68)
Wnrlość mocy N\ |kW |, jaką jest zdolny pizm-esć pojedynczy p«« o okrcślo nym przekroju obliczymy na podstawie wzorów podmyci) w ubłicy 6.1