Podział materiałów formierskich:
I. Materiały na osnowę - piaski - ich głównym zadaniem jest przenoszenie
obciążenia cieplnego. Powinny się one charakteryzować następującymi
właściwościami:
- odpornością na działanie wysokiej temperatury,
- małą rozszerzalnością cieplną,
- określonym składem ziarnowym (ziarno powinno być drobne o regularnym kształcie, jednorodne i nie zawierające zanieczyszczeń),
- obojętnością chemiczną,
- przepuszczalnością,
- ^dobrym odprowadzeniem ciepła.
Rodzajepiasków:
• piasek kwarcowy - temp. topienia 1713°C, stosowany do Al, Zu, Cu. Mg, żeliwa, zanieczyszczenia obniżają temp. topienia,
• piasek cyrkonowy - temp. topienia 2200-2400°C. stosowany głównie do staliw, bardzo drogi, niezwilżalny przez ciekły metal - czysta powierzchnia metalu, szybkie odprowadzenie ciepła,
• piasek oliwiaowy - temp. topienia 1700°C, stosowany do staliwa manganowego, żeliwa i metali nieżelaznych, jest silnie zasadowy, mała rozszerzalność cieplna,
• piesek magnezytowy - temp. topienia 1600-1660°C. duża odporność na działanie tlenków i żużli zasadowych, szybkie odprowadzanie ciepła, wadą jest duży współczynnik rozszerzalności,
• piaski glinokrzemianowe: sylimanit, mulit, szamot - temp. topienia ok. 1800°C, chemicznie obojętne, ogniotrwały, do odlewów staliwnych,
• piasek chromitowy - temp. topienia 1700-1900°C, dobra przewodność cieplna, odporny chemicznie, do form i rdzeni, do odlewów staliwnych.
• piasek korundowy - temp. topienia 1S50-2050°C, bardzo twardy, odporny na działanie tlenków, mała rozszerzalność, drogi, stosowany do stopów o wysokiej temperaturze topienia.
Materiały wiążące
- spoiwa - są to substancje stałe lub ciekle wiążące ziarna osnowy, mogą być
organiczne (olejowe, skrobiowe, węglowodorowe, żywice syntetyczne np. fenolowe, łbrmałdechydowe i furfuryłowe, produkty smołowe) oraz nieorganiczne (gliny, cementy, gipsy, szkło wodne, krzemian etylu),
- lepiszcze - jest to naturalny materiał wiążący piaski kwarcowe, wielkość
ziaren lepiszcza wynosi 0,02mm, składnikami lepiszcza jest bentonit i kaolinit.