str77

'* *i *» U c¹*

fc. DllJMCWIuH.inłDO» łKił. 6. ImIMiISM nwuiwiifw OfiCifUi

ISBN S.VOI-H579 X. O by WN PWN 2005

□

$

Cl

C

7T

C

S> Hydrologia ogólna - Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska, Zdzisław Mikulski - iLibrary Reader

Analizując układ sieci w obrębie jednego systemu rzecznego, możemy wydzielić:

-    układ równoległy, typowy dla młodych systemów rzecznych wykształconych na jednorodnym podłożu skalnym; są to głównie rzeki konsekwentne (rys. 7la);

-    układ dendryczny (drzewiasty) typowy dla obszarów klimatu wilgotnego. składający się z wielu źródłowych cieków, tworzących większe dopływy (rys. 7Ib);

-    układ kratowy, nawiązujący do budowy litologicznej obszaru, na którym ta sieć występuje, charakterystyczny zatem dla gór rusztowych, obszarów o rzeźbie krawędziowej i obszarów młodoglacjalnych, tam gdzie sieć rzeczna wykorzystuje odcinki pradolin (rys. 71 c);

-    układ widłasty. charakterystyczny dla obszarów zrębowych o asymetrycznych stokach (rys. 7Id);

-    układ pierzasty, typowy dla obszarów z wąskimi, długimi dolinami (rys. 71e).

Sieć rzeczna w obrębie danego systemu może być symetryczna, gdy lewa i prawa

część systemu odwadnia zbliżoną powierzchnię oraz ma podobną liczbę cieków, i asymetryczna (rys. 72).

Są to opisowe klasyfikacje sieci rzecznej. W hydrologii stosuje się także klasyfikację ilościową, polegającą na numeracji hydrograficznej cieków według propozycji Hortona, Strahlera lub Shreve’a. Według tej klasyfikacji każdy fragment sieci rzecznej ma określony rząd, dzięki czemu zajmuje określone miejsce w całym systemie rzecznym. Numerowanie cieków rozpoczyna się od odcinków źródłowych, jednak sposób dalszej systematyzacji jest różny w klasyfikacji Hortona. Strahlera i Shreve’a. Klasyfikacja hydrograficzna sieci rzecznej Hortona polega na następującej numeracji cieków:

-    rząd 1 mają wszystkie cieki źródłowe nie otrzymujące dopływów;

-    rząd 2 mają cieki powstałe z połączenia cieków 1 rzędu, przy czym ciek najdłuższy (uznany za główny) jest na całej długości zaliczany do rzędu 2 (rys. 73a);

-    rząd 3 mają cieki powstałe z połączenia dwóch lub więcej cieków 2 rzędu, przy czym ciek uznany za główny jest na całej długości zaliczany do rzędu 3 itd.

Klasyfikacja sieci rzecznej Strahlera jest pewną modyfikacją typologii sieci rzecznej Hortona. Prowadzi się ją w następujący sposób:

CO

co

co

77

o

©

©

&

(J