ZA艁O呕ENIA POLSKIEJ POLITYKI BEZPIECZE艃STWA
1. Za艂o偶enia podstawowe
Wsp贸艂czesna tre艣膰 poj臋cia bezpiecze艅stwa pa艅stwa obejmuje zar贸wno kwestie polityczne i militarne, jak i aspekty gospodarcze, ekologiczne, spo艂eczne i etniczne. W ka偶dej z tych dziedzin polska polityka bezpiecze艅stwa jest zgodna z prawem mi臋dzynarodowym, w szczeg贸lno艣ci z prawem Organizacji Narod贸w Zjednoczonych, z postanowieniami i decyzjami Konferencji Bezpiecze艅stwa i Wsp贸艂pracy w Europie oraz dwustronnymi i wielostronnymi umowami, kt贸rych Polska jest stron膮.
Rzeczpospolita Polska traktuje jako nienaruszalne swe granice i nie ma 偶adnych roszcze艅 terytorialnych wobec swych s膮siad贸w. Szanuje suwerenno艣膰 innych pa艅stw i wyrzeka si臋 u偶ycia si艂y, 艂膮cznie z gro偶eniem si艂膮, w bilateralnych stosunkach z innymi pa艅stwami. Polska pragnie szczeg贸lnie 艣ci艣le wsp贸艂pracowa膰 z pa艅stwami s膮siedzkimi.
2. Integracja z Europ膮 Zachodni膮
Przysz艂e cz艂onkostwo Polski we Wsp贸lnotach Europejskich ma podstawowe znaczenie dla naszego kraju. Integracji gospodarczej z Zachodem przy艣wiecaj膮 tak偶e motywy i cele polityczne. Stowarzyszenie traktujemy jako etap w d膮偶eniu do osi膮gni臋cia w mo偶liwie kr贸tkim czasie pe艂nego cz艂onkostwa we Wsp贸lnotach Europejskich, wzgl臋dnie - w przysz艂ej Unii Europejskiej, kt贸ra powstanie zamiast Wsp贸lnot. Jest to trudne zadanie wymagaj膮ce wprowadzenia wielu zmian dostosowawczych oraz konsekwentnego wsp贸艂dzia艂ania ca艂ego spo艂ecze艅stwa.
Mo偶emy przezwyci臋偶y膰 nasze zap贸藕nienie cywilizacyjne i sta膰 si臋 r贸wnorz臋dnym partnerem pa艅stw rozwini臋tych tylko przez szybkie i skuteczne w艂膮czenie Polski do procesu gospodarczej i politycznej integracji zachodnio-
europejskiej. Dobrowolna izolacja i niewykorzystanie szansy szybkiego rozwoju doprowadzi艂yby z czasem nieuchronnie do marginalizacji polskiej gospodarki i ubo偶enia spo艂ecze艅stwa, a to grozi艂oby utrat膮 wolno艣ci i suwerenno艣ci. Zwi膮zki ze Wsp贸lnotami Europejskimi u艂atwi膮, a cz艂onkostwo w nich przes膮dzi o naszym udziale w Sojuszu P贸艂nocnoatlantyckim (NATO), gdyby nie dosz艂o do niego wcze艣niej.
3. Mi臋dzynarodowy system bezpiecze艅stwa
Na kszta艂towanie si臋 nowych stosunk贸w mi臋dzy narodami w Europie po upadku imperium sowieckiego istotny wp艂yw wywiera nadal czynnik polityczno-wojskowy. Polska poszukuje powi膮za艅 z istniej膮cymi sojuszami obronnymi i systemami bezpiecze艅stwa oraz d膮偶y do wzmacniania tych struktur.
Uznaj膮c, 偶e Sojusz P贸艂nocnoatlantycki pozostaje zasadniczym czynnikiem stabilno艣ci politycznej i pokoju w Europie, Polska szczeg贸lnie ceni curo-atlantycki charakter tego sojuszu i opowiada si臋 za obecno艣ci膮 wojsk ameryka艅skich na naszym kontynencie. Strategicznym celem Polski w latach dziewi臋膰dziesi膮tych jest cz艂onkostwo w NATO oraz w Unii Zachodnioeuropejskiej, jako europejskim filarze NATO i istotnym czynniku europejskiego systemu zbiorowego bezpiecze艅stwa. Obecnie rozwijamy nasze relacje z Sojuszem g艂贸wnie przez P贸艂nocnoatlantyck膮 Rad臋 Wsp贸艂pracy. Przysz艂e cz艂onkostwo naszego kraju w NATO wp艂ynie korzystnie na stosunki polsko--niemieckic i polsko-rosyjskie.
Polska wsp贸艂dzia艂a z Konferencj膮 Bezpiecze艅stwa i Wsp贸艂pracy w Europie. KBWE okre艣la zasady stosunk贸w mi臋dzypa艅stwowych. Tworzy ramy zapobiegania i rozwi膮zywania konflikt贸w, sprzyja redukcji i kontroli zbroje艅 oraz umo偶liwia powo艂ywanie pokojowych misji wojskowych.
Polskim wk艂adem w umacnianie mi臋dzynarodowego bezpiecze艅stwa jest i
63