strona032

32 3. PRZEDSTAWIANIE PRZEDMIOTÓW NA RYSUNKU

32 3. PRZEDSTAWIANIE PRZEDMIOTÓW NA RYSUNKU

A-A

3.2. Widoki i przekroje przedmiotów

Widoki i przekroje przedmiotów mogą być całkowite lub częściowe. Widoki powinny być rzutowane zgodnie z metodą europejską, natomiast w przypadku odstępstwa od tej metody należy załączać na rysunku opisy obiektów oraz kierunki rzutowania widoków. Poleca się stosować opis miejsca i kierunku rzutowania przekroju, jeśli jego położenie jest niejednoznaczne. Nie stosuje się natomiast opisów miejsc i kierunków rzutowania przekrojów pokrywających się z osiami lub płaszczyznami symetrii.

3.3. Przekroje

Przekrój powstaje przez przecięcie przedmiotu wyobrażalną płaszczyzną i odrzucenie tej części, która znajduje się przed płaszczyzną przekroju (rys. 3.7).

Położenie płaszczyzny przekroju zaznacza się w rzucie na płaszczyznę do niej prostopadłą linią grubą z długą kreską i kropką nieprzecinającą zewnętrznego zarysu przedmiotu oraz strzałkami wskazującymi kierunek rzutowania przekroju. Płaszczyznę przekroju oznacza się dwiema jednakowymi dużymi literami. Na przekrojach złożonych miejsca załamania płaszczyzn przekroju oznacza się krótkimi kreskami (rys. 3.8). Dopuszcza się pominięcie oznaczeń płaszczyzny przekroju, jeżeli jej położenie nie budzi wątpliwości. Pole przekroju, w którym płaszczyzna przecina materiał, kreskuje się liniami cienkimi. Linie kreskowe powinny być nachylone pod kątem 45° (rys. 3.9). Dopuszcza się ich rysowanie pod kątem 30° lub 60°, jeśli główne krawędzie przedmiotu mają kąt nachylenia 45° lub inny (rys. 3.10). W zależności od rodzaju materiału kreskowanie może różnić się sposobem rysowania linii kreskowych (tabl. 3.1).

Przedmioty mające cienkie przekroje < 2 mm (np. blachy) zaczernia się, pozostawiając prześwit. Podziałka kreskowania zależy od wielkości kreskowanego pola (0,5-^5 mm). Pola tego samego przekroju lub kilku przekrojów tego samego przedmiotu mają stałą podziałkę i kierunek kreskowania (rys. 3.11).

Kreskowanie dwóch lub więcej pól przekroju na jednym rzucie powinno przebiegać wzdłuż tych samych linii prostych. Kreskowanie dwóch stykających się półprzekrojów powinno być przesunięte o pół podziałki (rys. 3.12 - szczegół C).