I i 3— pokrój; 3 — kwiatostan; i — kwiat; 5 — słupek; 6 — otwarta puszka z przy-kwiatkami i wieczkiem; 7 i 8 — nasienie od strony szerszej i brzegu; 9 i 10 — nasienie w przekroju podłużnym i poprzecznym; 11—13 — siewki (1—JJ oryg.j.
Roślina jednoroczna. Łodyga wyprostowana, zwykle czerwono nabiegła, wraz z liśćmi krótko owłosiona, wysokości 10—90 cm. Liście na ogonkach, rombowo jajowate, w nasadzie nieco klinowate, drobno ząbkowane, na szczycie tępe lub nieco wycięte, zakończone krótką ością. Kwiaty w kłębkach zebranych w gęste, grubawe kłosy ułożone w zbite szczytowe kwiatostany. Kłos szczytowy zwykle prosty, nieznacznie wystaje ponad niżej skupione, jajowate kłosy. Listków okwiatu 5, ku górze łopatkowato rozszerzonych, zaokrąglonych i zakończonych krótką ością. Przykwiatki wąsko lancetowate, krótkoościste, dwukrotnie dłuższe od listków okwiatu. Owocem jest puszka otwierająca się wieczkiem. Nasiona czarne lub ciemnobrunatne, błyszczące, kształtu dwuwypukłej soczewki, drobne, przeciętnie o średnicy około 1,25 mm. Kwitnie od VII do X.
Roślina ruderalna światłolubna i azotolubna; jako chwast najlepiej rozwija się wśród roślin okopowych i warzywnych, częściej na glebach lżejszych.
Siewki: hypokotyl długości do 20 mm, grubości 1 mm, karminowo-czerwony, nagi. Liścienie równo wąskie, długości 7—12 mm, szerokości 1,5—2,5 mm, na szczycie zwykle tępe, dołem krótko ściągnięte w ogonek
aa----i t -ł-.t. /»------ ...»----1----3-1------1----a------------------