występowania takich utworów w podłożu budowlanym. Podobnie w wierszu „Orientacyjna • wartość obciążeń bezpiecznych” podano wartości nie odnoszące się do luźnych piasków ■ wydmowych, mimo że w ostatnim wierszu tabeli zasygnalizowano możliwość zalegania takich gruntów na wysoczyźnie sandrowej.
2. W przypadku stwierdzenia w obrębie obszaru nadrzędnego form podrzędnych, orientacyjną charakterystykę geologiczno-inżynierską można przyjmować z tabel omawiających te tereny jako główne. I tak w podanym powyżej przykładzie jako uzupełniające będą’ treści zawarte w tabeli 7.10, gdzie omawiany jest obszar równin bagienno-torfowych oraz w tabeli 7.7, w której scharakteryzowany jest obszar pól wydmowych.
Oceniając w sensie przeglądowym interesujący wycinek terenu pod względem geologiczno-inżynierskim podaje się jego kwalifikację budowlaną wynikającą z jego głównych cech budowlanych, to znaczy rzeźby, gruntów, wód podziemnych, procesów geodynamicznych. W sposób syntetyczny cechy są zestawione w tabelach 7.1-7.10. Na tg podstawie przeprowadza się w sposób kompleksowy bonitację i kwalifikację budowlaną terenu. Przykład takiej waloryzacji budowlanej przedstawiono na rys. 7.2 i rys 7.3.a, b. Na tej podstawie powinny być przeprowadzone szczegółowe terenowe i laboratoryjne badania geotechniczne, które pozwolą na optymalną lokalizację budowli, jej zaprojektowanie, wykonanie i eksploatację.
Rys. 7.2. Mapa bonitacji i kwalifikacji budowlanej wycinka terenu