tomI (65)

Anatomiczne i fizjologic:zNr. podstawy fizjoterapii 67

Sposób pracy jednostki molorycznej można też przedstawić na modelu logicz-no-matematycznym. F. Vele przedstawia to na przykładzie motomeuronu sterowanego trzema synapsami. W tym samym czasie na każdej z nich może istnieć tylko jeden z dwóch możliwych stanów - pobudzenia lub braku lego pobudzenia {odpowiednio „wszystko-nic”, albo ,,lak-nie'\ albo „log. 1-log.O”). Przy trzech wejściach (synapsach oznaczonych A, B, C) możliwa jest kombinacja 8 stanów' binarnych (p. tab. 3). Pobudzenie na wyjściu (X) będzie jednak tylko wtedy, gdy wszystkie trzy wejściowe synapsy będą pobudzone jednocześnie: AxBxC = X, gdyż jeśli A, B i C mają log. 1, to ich iloczyn (X) też wynosi log. 1. Z tabelki tej wynika więc, że z 8 możliwych stanów - na wyjściu tylko w jednym przypadku będzie stan pobudzenia. Stan ten może być modyfikowany przez inlemeurony, o czym będzie mowa nieco dalej.

Liczba włókien mięśniowych unerwionych przez jedną komórkę ruchową jest różna i zależy od funkcji mięśnia. Liczbę tę określa tzw. wskaźnik unerwienia, wahający się w granicach od 1 : 5 do 1 : 5000. W mięśniach bardziej ruchliwych i działających precyzyjnie jest on niski, a wysoki w mięśniach operujących znaczną siłą, w których jedna komórka pobudza jednocześnie znaczną liczbę włókien mięśniowych. Warto dodać, żc obszar jednostki ruchowej nie pokrywa się z anatomicznym pojęciem pęczka mięśniowego.

Tabela 3. Zestawienie możliwości iloczynu logicznego (pobudzania wyjścia motoneutonu)

Wejście Możliwości	A	B	c	Wyjście (x)
1	0	0	0	0
2	0	0	1	0
3	0	1	1	0
4	1	1	1	1
5	1	1	0	0
6	1	0	0	0
7	1	0	1	0
8	0	1	0	0

Działanie jednostki ruchowej znajduje odzwierciedlenie w jej czynności elektrycznej, leżącej zresztą u podstaw tego działania, a możliwej do zarejestrowania badaniem elektromiograficznym (EMG). Brak aktywności komórki ruchowej (spoczynek) manifestuje się tu „ciszą elektryczną”, a jej pobudzenie ujawnia się poją-