23. Podgrzybek brunatny (Xero-comus badius). Znany jest również pod nazwą borowika brunatnego z racji podobieństwa do tego gatunku. Miejscem występowania podgrzybka są lasy liściaste i iglaste, polanki, okolice przydrożne. Spotykany jest w znacznych ilościach zwłaszcza la tem i wczesną jesienią. Ma ciemnobrązowy kapelusz umocowany na grubym, mięsistym trzonie. W miejscach uszkodzeń miąższ przybiera zielononiebieskie zabarwienie. Jest to gatunek
0 znacznych walorach smakowych
1 odżywczych.
24. Pieczarka polna (Psalliota-campester). Gatunek pospolity, najczęściej spotykany w okresie od czerwca do października na łąkach, polach, pastwiskach, w inspektach i przy drogach. Charakteryzuje się białym, szerokim kapeluszem oraz średniej grubości trzonkiem. Na trzonie występuje szeroki pierścień. Od spodu kapelusz u form młodszych barwy różowej, w miarę dojrzewania brunatnieje. Jest jednym z najsmaczniejszych grzybów o dużej waTtości .odżywczej.
• Obecnie — Ag«vicus campestei.
25. Gołąbek cukrówka (Russula ałutacea). Gatunek ten często nazywany jest surojadką lub suro-wiatką. Rośnie prawie w każdym drzewostanie; szeroko rozpowszechniony. Owocuje latem i wczesną jesienią. Owocniki ma duże o barwie zmiennej od sza-ropurpurowej do purpurowej. Kapelusz lekko wklęśnięty, od spodu koloru kremowego. Grzyb smaczny, nadaje się również do jedzenia w stanie surowym (w formie sałatek).
26. Gołąbek zielonawy (Russula virescens). Najpopularniejsze nazwy regionalne tego gatunku to zielonka lub surowiatka zielona-wa. Występuje pospolicie od lip-ca do października zarówno w lasach liściastych, jak i iglastych. Ma kapelusz zabarwiony na powierzchni szarozielono, umocowany na grubym, polnym trzonku. Grzyb odznacza się dużymi wartościami smakowymi i odżywczymi. Może być spożywany na surowo jako składnik surówek lub
sałatek.
93