X3e50dd746p46

W czasie badań filarów stwierdzono dość duży przyrost naprężeń licząc od pierwszych objawów do całkowitego zniszczenia filarów. A więc przyrost ten stanowi średnio około 24% w przypadku sześciu zbadanych filarów.

Na podstawie wyników dotyczących wytrzymałości zbadanych filarów stwierdzono dość poważne odchylenia od średniej wytrzymałości rzędu około 9,3% w dół.

4.8.4.2. Badanie filarów na zaprawie cementowo-glinianej. Zbadano 6 filarów z bloków glinianych na zaprawie cementowo-glinianej 1 : 1,5 : 8 o wymiarach 5,OX0,5OX X2,00 m. Filary tej serii poddano zgniataniu po upływie 28 dni od chwili ich wykonania. Wyniki badań filarów' podano w tabl. 26.

Charakter zniszczeń filarów był identyczny jak przy filarach na zaprawie gliniano-piaskowej, z tym że naprężenia w pierwszej fazie zniszczeń oraz naprężenia niszczące były wyższego rzędu (większa-wytrzymałość zaprawy).

Stwierdzono również duży przyrost naprężeń licząc od pierwszych objawów do zniszczenia całkowitego. Przyrost ten stanowi średnio dla sześciu zbadanych filarów około 41%, co jest wielkością bardzo dużą.

Na podstawie wyników dotyczących wytrzymałości zbadanych filarów stwierdzono dość poważne odchylenia od średniej wytrzymałości wynoszące 8%.

4.6.5. Analiza wyników i wnioski    v

Wytrzymałość muru z bloków glinianych zależy od wytrzymałości bloków i wytrzymałości zaprawy. W związku z tym przy próbie ustalenia doświadczalnego wzoru na wytrzymałość murów z bloków glinianych na zaprawach glinianych i cementowo-glinianych należy rozpatrzyć następujące czynniki:

a)    wytrzymałość bloków, która ze względu na wybitną niejednolitość gliny jest zmienna,

b)    wytrzymałość zaprawy,

c)    wytrzymałość doświadczalnych filarów próbnych.

Badania zostały przeprowadzone przy jednakowej wytrzymałości bloków na ściskanie, wynoszącej R_c — 20,88 kG/cm¹, a więc różnica wytrzymałości muru zależy głównie od wytrzymałości zaprawy na ściskanie R_z-

Aby wyciągnąć wnioski z wyników badań przy porównaniu ich z wzorami normowymi, należy rozpatrzyć wpływ zaprawy na wytrzymałość słupa wychodząc z założenia maksymalnej wytrzymałości muru R _{m max} gdy wytrzymałość zaprawy R_z będzie teoretycznie nieskończenie wielka, wtedy²)

¹⁰⁰ +Rc

^Rm max ~ ^Rc ₁₀₀ + 3,3 R_c

oraz

m    a    _m    U,z

^Rmmax ¹ b + ^Rz ' ^Rm mai ~    °>³ + ^Rz_    ^

.j    ' '    2i?_c    2R_c

■gdzie: R_m — wytrzymałość muru otrzymana z badań,

Rⁿm — wytrzymałość muru według normy,

Rr_ .— wytrzymałość muru zaprawy,

R_c — wytrzymałość bloków.

Wartość R_c jest wielkością stałą = 20,88 kG/cm¹. Podstawiając do podanych wzorów dane z tabl. 27 otrzyma się odpowiednią tabl. 28, ilustrującą wpływ zaprawy na wytrzymałość muru. Z porównania wzorów [10], zakładając zgodnie z pracą W. T. Bałdina¹) można wyliczyć współczynniki a ze wzoru:

• T a 1} 1 i c.a 27

Wytrzymałość słupów z bloków .glinianych na obciążenie osiowe

Nr słupa	Powierzchnia nośna słupa F cm^2	Siła P powodująca zniszczenie słupa kG	Wytrzymałość kG/cm^2		Wytrzymałość muifu Rm kG/cm^2	.Wytrzymałość muru według nor-my Rnm	Rm
			bloków Rc	zaprawy Rz
		1) zaprawa cementowa gliniana 1:1,5:8
2—1	273Ó	16800	20,88	16,80	6,15	11,40	0,54 >
2-2	2704	14500	20,88-	17,13	; . 5,37	11,44	0,46
2—3	2704	15700	20,88	16,80	5,82	11,40	0,51
2-4	2808 \	.15500	20,88	16,20	. 5,40	11,37	0,48
2 -5	2626	17000	20,88	17,40	6,41	11,50	0,56
2-6 .	2756	16000	20,88	15,53	5', 82	11,20	0,52
	średnio			16,64	5,82	11,39	0,51
		2) zaprawa glinianó-piaskowa 1:1
1-1	2860	13200	20,88	10,57	4,62	10,28	0,45
1-2	2890	12800	20,88	10,67	4,44	10,21	0,44
1-3	2840	10500	20,88	10,85	3,70	10,25	0,36
1—4	'2750	11500	20,88	11,13	4,22	10,32	0,41
	średnio			10,10	4,25	10,26	0,42

Tablica 28

Wpływ zaprawy na .wytrzymałość muru

Tli

Rn

0,2 \

—rT)

°’^{3 +} w-^;

U0]

0,3 +

2n .

Filary na zaprawie	Rm	R"m	Rrn max	Rm E> ^11 m max	n ^11 m max
Cementowo-glinianej 1:1,5:8	5,82	11,39	14,95	0,39	0,76
Gliniano-piaskowej 1:1	4,25 *	10,26	14,95	0,23	0,69

W tablicy 29 podano ustalone w ten sposób współczynniki a dla obydwóch użytych w badaniach zapraw.

Na podstawie podanych rozważań można wysnuć, następujące wniosTd:

1.    Filary z bloków glinianych ubijanych na zaprawie cementowo-glinianej 1 : 11,5 :8 obciążone osiowo wykazują wytrzymałość na ściskanie średnio o 49% mniejszą od wytrzymałości normowej (według wzoru prof. Oniszczyka). Na tej podstawie współczynnik a we wzorze normowym na wytrzymałość muru może być w przypadku wymienionych murów podwyższony do 0,44.

2.    Filary z bloków glinianych 'ubijanych na zaprawie gliniano-piaskowej 1:1 obciążone osiowo wykazują wytrzymałość na ściskanie średnio 0,58% mniejszą od wytrzymałości normowej. Na tej podstawie współczynnik a we wzorze normowym na wytrzymałość muru może być (przy tego rodzaju zaprawach) podwyższony do 0,40.

1

) Bałdin W. T.: Obliczanie konstrukcji metodą stanów granicznych. Tabl. 19 w przypadku murów

2

*) Według pracy: Semienkow S.: Kamiennyje konstrukcje. Moskwa 1953.

3

przy wysokości warstwy do 14 cm; b = 0,5 i _a = 3,3.