Prasa w Rzeszowie w latach 1883-1989
Półroczny okres : lato - jesień 1944 i początek 1945 r. był dla Rzeszowa niezwykle korzystny. Rzeszów stal się żywym i ruchliwym ośrodkiem kultury, w którym osiedlili się emigranci ze Lwowa, Warszawy i innych miast, w oczekiwaniu na dalsze losy frontu i wojny. Przebywali tu znani artyści, literaci, dziennikarze, aktorzy, działacze społeczno - kulturalni i polityczni, którzy wycisnęli swoje piętno na życiu kulturalnym miasta oraz na treści prasy.
Wydawcami prasy w tym pierwszym roku byli: pełnomocnik PKWN dla spraw Reformy Rolnej, który wydawał wymieniony już „Biuletyn Reformy Rolnej”. Nowo utworzony Komitet Wojewódzki Polskiej Partii Robotniczej też przystąpił do wydawania swego tygodnika pt.: „Pepero-wiec”, którego ukazały się trzy numery od 11 listopada - do 18 grudnia 1944, pod redakcją Artura Starewicza. Urząd Wojewódzki rozpoczął (od 12 grudnia 1944 r. - do 1948 r.) wydawanie swego miesięcznika pt. „Rzeszowski Dziennik Wojewódzki”.
W ciągu pół roku w Rzeszowie, oprócz komunikatów Radzieckiego Biura Informacyjnego, ukazało się pięć tytułów prasowych: „Biuletyn Informacyjny”, „Biuletyn Reformy Rolnej”, „Samopomoc Chłopska”, „Pepe-rowiec” i urzędowy „Rzeszowski Dziennik Wojewódzki”.
Na początku 1945 r. w miejsce Wydziału Informacji i Propagandy WRN utworzono Wojewódzki Urząd Informacji i Propagandy (dalej: WUIiP), jednostki nie zespolonej z innymi organami administracji państwowej, podległej bezpośrednio Ministerstwu Informacji i Propagandy w Warszawie. Naczelnikiem Oddziału Rzeszowskiego WUIiP został Feliks Michalik, następnie Wojciech Pelczarski, a po jego śmierci - Cecylia Błońska20.
W połowie stycznia 1945 r., gdy front przesunął się na zachód i wyzwolony został Kraków, a następnie Warszawa i inne miasta, zmieniła się sytuacja prasowo - wydawnicza w Rzeszowie. Wyjechali z Rzeszowa artyści, działacze kultury, dziennikarze i publicyści. Działalność prasowo - wydawniczą w Rzeszowie przejął Wojewódzki Urząd Informacji i Propagandy, który w miejsce zawieszonego „Biuletynu Reformy Rolnej” powołał nieregularne czasopismo „Samopomoc Chłopska” - organ Wojewódzkiego Związku Samopomocy Chłopskiej, zawieszone. Obok tego wychodził miesięcznik, potem dekada „Niwa. Czasopismo rolnicze” - organ Wojewódz-
19. C. Wandeło - Błońska, Z mojej pracy w Wojewódzkim Urzędzie Informacji i Propagandy. (W):
Materiały z sesji popularnonaukowej...op.cit., s.99 105.
173