Burtonem). Francuska szansonistka E. Piaf miała czterech mężów. Osoby takie częściej niż przeciętnie, by tak rzec, zmieniają małżeński port.
Małżeństwo seryjne jest przejawem poszukiwania nowości z jednoczesną chęcią trzymania się formy małżeńskiej, jest wyrazem poszukiwania kogoś „idealnego”, jak i zapewne wyrazem niechęci dopasowywania się do innej osoby. Małżeństwo seryjne jest też przejawem tego, że osoby je praktykujące żyją w takim kontekście, w którym nie są dopuszczane inne modele niż monogamia, a oni mają skłonność nie ograniczać się do monogamii.
1. WYŁĄCZNIE WŁASNA DECYZJA
I'odejmowanie wyłącznie własnej decyzji o wejściu w związek małżeński jest problemem, który dotyczył zawsze dużo bardziej kobiet niż mężczyzn.
Wyłącznie własna decyzja miała miejsce zazwyczaj u ludów zbieracko-łowieckich, u których kobieta szła za swoją i hęcią bycia z danym mężczyzną jako mężem lub godziła •aę na bycie przez niego wybraną; ograniczeniem było tylko bliskie pokrewieństwo wybranków. W okresie plemiennym (który nastąpił po długim okresie zbieracko-łowieckim) na-i astał nacisk na kobiety ze strony ich rodzin i rodów (klanów). Rodzice mieli swoje propozycje, ale ich dzieci, tj. głównie młode kobiety, zwykle mogły odrzucać wybory rodziców. /, kolei w okresie pasterskim i rolniczym i w okresie przemysłowym naciski rodziców bardzo się nasiliły. Rodzice mieli rozstrzygające zdanie, zwłaszcza wobec córek. W Europie było tak do połowy XX wieku.
Od połowy XX wieku w kulturze euroamerykańskiej większość decyduje sama, z kim chce zawrzeć związek małżeński. Są sugestie rodziców, co jest zrozumiałe. Jeśli rodzice nie ograniczają się do sugestii, lecz wywierają naciski, to raczej nie dotyczą one tego, kogo ich dorosłe dziecko ma
35