, jj materiały ikonograficzne są powoływane na podstawie reprodukcji fotograficznej Uczonej w dokumencie piśmienniczym, to należy do powyższych danych dołączyć: ^ autora reprodukcji fotograficznej; opis wydawnictwa, w którym zamieszczona jest numer strony lub tablicy, na której znajduje się reprodukcja, np.
- Dunikowski, Tchnienie, blacha, 1901, fot. W. Mądraszkiewicz [w:] Polskie życie artystyczne w latach lgtO-1914, pod red. A. Wojciechowskiego, Wrocław 1967, s. 64.
James
Dean [fot. cz.b.], „Film” 1978, nr S, s. 10.
pme do opisu nagrań muzycznych należy przejmować z obwoluty płyty (lub innego nośnicy Opis ten powinien uwzględniać następujące elementy: nazwę autora, np. kompozytora, autora stów lub wykonawcę; tytuł; dodatki do tytułu, np. numer opusu, określenie formy mu-jKmej (nieobowiązkowo); określenie nośnika: CD - płyta kompaktowa, EP - płyta długogra-jąca45-obrotowa, tzw. czwórka, L - płyta długogrająca 33-obrotowa o średnicy 25 cm, LP -płyta długogrająca 33-obrotowa o średnicy 30 cm, MC - kaseta magnetofonowa, SP - płyta 45-obrotowa, tzw. singel (nieobowiązkowo); nazwy współtwórców (nieobowiązkowo); nazwy wykonawców (nieobowiązkowo); miejsce produkcji (nieobowiązkowo); nazwę producenta; numer producenta; rok produkcji (nieobowiązkowo); liczbę nośników (nieobowiązkowo), np.
L. van Beethoven, V Symfonia c-moll, op. 67, Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, dyr. J. Krenz, Polskie Nagrania Muza XL 0631.
K. Penderecki, Passie et mon Domini nostri Iesu Chrisń secundum Locum, Polskie Nagrania Muza XL 0325--0326.
J. Połomski, Kiedy znów zakwitną białe bzy, Polskie Nagrania Muza SXL 0907.
Przy powoływaniu w publikacji większej liczby nagrań muzycznych ich opisy należy umieszczać poza bibliografią załącznikową pod nagłówkiem: Dyskografia.
Dane do opisu filmu należy przejmować z czołówki filmu. Opis ten powinien uwzględniać ustępujące elementy: tytuł; dodatki do tytułu (nieobowiązkowo); nazwę reżysera; nazwy współtwórców, np. autora scenariusza, autora zdjęć (nieobowiązkowo); miejsce produkcji (nieobowiązkowo; wyjątek: należy obowiązkowo podać nazwę państwa, gdy wymienia się filmy produkowane w różnych krajach); nazwę producenta (nieobowiązkowo); rok produkcji; czas projekcji (nieobowiązkowo); informacje o edycji, np. film niemy, dźwiękowy, czarno-biały, Morowy (nieobowiązkowo), np.
4|M ar I, też. Z. Kuźmiński, 1971.
Hallo Szpicbródka, czyli Ostatni występ króla kosiarzy, reż. J. Rzeszewski, M. Jahoda, Polska 1978,94 min, barwny.
Jeśli film jest dostępny na nośniku przenośnym, to informację o typie nośnika (ew. liczbie nośników), dystrybutorze i roku wydania należy umieścić na końcu opisu w nawiasie kwadratowym, np.
j AeętMn pacjent, reż. A. Minghdla, 1996 [VHS, dystr. Vision 2001].
[ Przy powoływaniu w publikacji większej liczby filmów ich opisy należy umieszczać poją bibliografią załącznikową pod nagłówkiem: FiJmografia.