Zdjęcie1100

7JJ    i

Vi. kosjfdn. ceny i mnUtwości w /nkmm tdWogr Dymkńm^ m vkuptfi «K ^m poszerzeniu rnoftyimm^{1 2} prodt ² i prym³ mcmei i. prrywfflfcym niewielkie korzyści, Trtómetmmm pr<ytak²m W d^słetwi ekonomii nadrzędną je² HrHegł². hora tryim^ mrone ekonomii. Powiększa istniejące i tworzy mmt rynki, ątwoąpt JJZ gactwo i ma wysoką stopę zwrotu. W celu zapewmemm warw³ _/v^_lłj ^r fc² ma iio^yrh miejsc pracy i wartości dla akcjonariuszy oraz 9połec/cnww_a & sti>vifą strategię innowacji wartości. Zapewnia ona zarządom firm znacznie wyższych wyników ich działalności «ż ie osiągane pr/e? firmy ,_t(, jące strategię konkurencji.

W ciągu ostatnich dwudziestu lat następowała szybka zmiana na kścw |L zaliczanych do Fortune 500, zarówno w rankingu, jak i tych. które kwabfiko³ ły się do uwzględnienia na tej liście; około 60% zniknęło z iej listy. Firmy ^ ne za innowatorów wartości znajdują się wśród przedsiębiorstw o aaptyfem stopie wzrostu. Wymownym przykładem jest firma Wall-Mart (masowy dńriag w skali globalnej), która w okresie około czterdziestu lat stała się nejwiąhsą firmą w świecie pod względem osiąganych dochodów i drugą w zakres e c/K zatrudnionych (825 000 osób). Ponadto wiele z nich osiągnęło zadziwuąąco wysoką wartość rynkową. Na przykład wartość rynkowa firmy mernwekiej SAP AG przekracza wartość rynkową 150-letniej firmy Siemens Z kolei wino² rynkowa Microsoft przekracza łączną wartość rynkową Ford Motor Compaaj i General Motors Company

Główną przyczyną powyższych gnwufc jest znaczny zasób wiedzy w tych firmach wskazujący aa oponą potencjał tworzenia bogactwa, mimo ii fizyczne i finansowe zasób) są du/0 mniejsze. W tworzeniu bogactwa wiedza zaczyna odgrywać mar mir wtfluaą rolę nil tradycyjne czynniki produkcji. W literaturze tematu /wraca wę uwagę, nr i;ma o dużych zasobach wiedzy posiadają większą warto² rynkowy ad firmy o niniejszych zasobach wiedzy a dużej wartości trwałych aktywów W pr/cawicnstwie do klasycznych czytników funkcji produkcji v kapiutu 1 ziemi, wiedza i pomysły są nieskotte/o-nymi ekonomicznymi zasobami ku²c mogą zapewnić rosnące i trwałe sfor--zwrotu poprzez ich systematyczne za»io²owame

Trzeba się zgodzić / P. Romerem²⁴. PM Romerem² i GM. Gros² t naftę rn oraz E. Helpmanem , że wszystko to, co obsęrw ujemy w rzeczywistym świec²

1

Zob. np. Kim W.C., M&uborgne R., Cahse łino«cr fgy tke l²r²c². i»p eit.

T.A., Inteikctuał Capimi. Currency Doubleday. New York 1997

^u Romer P . Łndogemus Techmdogtcał Chan#². _MJuufwal <>:' FotoicaJ tcooomy" pażU/tcnuK 1990. $. a. S71-SI02.

¹⁵ Romer PM.. The Oripm of Emhgetum² Ceowth JounwU af Economk; ProspeeUves om² 1994, ą 3-22.

2

Owetom G.M.. Hełpman E., Iwmatitm and ttnrwtk MfT Press, C ambridge

3

1995