Nowy Dokument tekstowy.txt Gatunek: Bruzdogłowiec szeroki Nazwa systematyczna Diphyllobothrium lat
BRUZDOGŁOWIEC SZEROKI - (Diphyllobothrium latum) - pasożytniczy tasiemiec należący do płazińców (robaki płaskie).
zakażenie bruzdogłowcem szerokim wywołuje u ludzi chorobę zwaną difylobotriozą, rzadkim objawem może być niedokrwistość złośliwa (1%), wywołana niedoborem witaminy B12.
Wymi ary
Osiąga nawet 20 m długości, jest najdłuższym tasiemcem, jaki pasożytuje u człowi eka.
Występowani e
występuje na półkuli północnej, w klimacie polarnym (często występuje w Finlandii) i umiarkowanym, zajmuje tereny znajdujące się blisko zbiorników wodnych.
Żywi ci ele
Pierwszym żywicielem pośrednim jest skorupiak z rzędu widłonogów, drugim ryba kostnoszkieletowa. żywicielem ostatecznym jest ssak, może być nim człowiek.
Cykl życi owy
Pierwszym stadium rozwoju jest koracidium, które żyje w środowisku wodnym, zostaje zjedzone przez widłonoga, wTlćforego organizmie uwalnia się onkosfera i przekształca się w procerkoidj, Po zjedzeniu skorupiaka przez rybę larwa przyjmuje kolejne stadium rozwojowe - plerocerkoid. plerocerkoid osiedla się w mięśniach ryby, gdzie może przebywać przez kilkanaście lat. Po połknięciu przez ssaka osiedla się w jego jelitach i osiąga postać dorosłą.
LIGULA, rzemieniec (Ligul a intestinalis) - tasiemiec zaliczany do podgromady tasiemców właściwych (Eucestoda), typu płazińców (Platyhelminthes). w postaci dorosłej pasożytuje w jelicie cienkim ptaków rybożernych.
Larwy li gul i przechodzą kolejne etapy rozwoju w ciele dwóch żywicieli pośrednich: w środowisku wodnym z jaj wykluwają się larwy zwane koracidium, które po spożyciu ich przez widłonogi przekształcają się w ich ciele w formy zwane procerkoidarni. Dalszy rozwój następuje w ciele ryby po spożyciu przez nią zarażonego widłonoga. Tu larwa ulega przekształceniu w postać zwaną plerocerkoidem i w tej formie larwy li gul i osiągają długość kilkudziesięciu centymetrów powodując uszkodzenia wewnętrzne ciała.
choroba wywołana przez li gulę zwana jest ligulozą, objawia się wzdęciem powłok brzusznych, a w przypadkach skrajnych nawet ich rozerwaniem. Ryby chore pływają tuż pod powierzchnią wody stanowiąc łatwy żer dla ptaków rybożernych, które są żywicielem ostatecznym ligul i. Długość ciała postaci dorosłej dochodzi do 1 metra, w budowie wyróżnia się dwie bruzdy przyssawkowe na główce oraz wyraźną segmentację wewnętrzną.
Strona 2