IMG78 (3)

54

drzewnego przed szkodnikami wtórnymi: Nexion do zwalczania mszyc i owadów |,_K żernych.

Karbaminiany są pochodnymi kwasu karboksylowego. Ich działanie jest wicloslrimr, także układowe. Są toksyczne dla pszczół i ryb. Należy tu Diafuran. Furadan. Temik ., wanc do zwalczania owadów glebowych oraz szeliniaka i zmienników; Marshal ; ochrony przed sz.eliniakiem i innymi ryjkowcami oraz zabezpieczenia surowca drzewne; przed szkodnikami wtórnymi.

Pyretroidy - syntetyczne analogi naturalnego pyretreum. s;| estrami kwasu cykl, propanokarboksylowego. Maja działanie kontaktowe i żołądkowe. Nic wykazują działanu oddechowego i wgłębnego. Są toksyczne wobec różnych stadiów rozwojowych wielup tunków owadów (gąsienic motyli, chrząszczy, mszyc, larw muchówek i in.j. Są bardzoefe ktywne, co pozwala na stosowanie malej ilości składnika czy nnego na jednostkę powierz chni. Wykazują niską toksyczność wobec organizmów stałocieplnych. Nie są skutec/r przy zwalczaniu owadów w glebie, w której ulegają szybkiej absorpcji. W przeciwieństw, do naturalnego pyretreum są fotostabilnc i trudno zmywalne z powierzchni roślin. Stądk: działanie jest dostatecznie długotrwale. Najczęściej stosowanymi w leśnictwie pyretroidy mi są Ambusz, Dccis. Ripcord. Sumicidin. Cymbusz, Trebon. Sumi-Alfa.

W ostatnich lalach bardzo szeroko używane pyretroidy są wypierane przez harda: bezpieczne dla środowiska niektóre insektycydy z grupy acylomocznikowych o działami żołądkowym. Do takich należy diflurobcnzuron. którego działanie hamując syntezę chttyr,. uniemożliwia wytworzenie nowego oskórka po procesie linienia, co prowadzi do śmiać, owada. Wykazuje również kontaktowe oddziaływanie toksyczne na jaja owadów. Owady dorosłe - w tym owady pasożytnicze i drapieżne - nie podlegają oddziaływaniu wymienionego insektycydu. Najbardziej znanymi insektycydami z omawianej grupy są Ditnilin 25 WP w formie proszku do zawiesiny wodnej oraz Dimilin 45 ULV w formie koncentrat olejowego do sporządzania mieszaniny olejowej, np. z. olejem parafinowym Ikar. Podobne działanie wykazuje Nomolt SC-15 oparty na teflubenzuronie.

5.2. Zasady walki ze szkodnikami wtórnymi za pomocą pułapek i usuwania drzew opanowanych

Szkodniki wtórne należą do najbardziej rozpowszechnionych owadów leśnych, akii znaczenie gospodarcze stale wzrasta w związku ze wzmożonym oddziaływaniem w drzewostanach różnych czynników powodujących osłabienie drzew (rys. 5.2).

Zwalczanie szkodników wtórnych jest oparte na dwóch uzupełniających się zabiegach: wykładaniu i korowaniu drzew pułapkowych oraz na wyszukiwaniu, ścinaniu i korowaniu drzew stojących już zaatakowanych przez te szkodniki. Z uwagi na pracochłonno*, korowania pułapek zabieg ten bywa ostatnio zastępowany opryskiwaniem insektycydami lub szybkim wywozem drewna z lasu. Nieterminowe lub nieskuteczne wykonanie tych czynności prowadzi również do groźnych dla stanu sanitarnego lasu następstw. Z tych >j-mych przyczyn nicbczpicc/nc jest okresowe pozostawianie w lesie różnych sortymenló* drzewnych w korze Ponieważ czynności zwalczania szkodników wtórnych mają szeroki zasięg powierzchniowy, niejednokrotnie są. / uwagi na brak sity roboczej, nieprawidłowo lub w ogóle nie wykonywane. Prowadzi lo do katastrofalnego pogarszania się stanu sanitarnego lasu i obniżenia jego produkcyjności.

Pułapkami szkodników wtórnych mogą być cale drzewa leżące lub stojące, a także ich części - strzały lub wyrzynki. Celem pułapek jest zwabianie szkodników wtórnych korni ków. bogatków i ryjkowców roślinnymi substancjami zapachowymi, których wydzielanie jest pobudzone ścięciem drzewa, a następnie zniszczenie tych owadów lub ich potomstwa przez stworzenie warunków letalnych. co osiąga się przez terminowe okorowanie pułapek

Ażeby pułapki były skuteczne, konieczne jest spełnienie następujących warunków prawidłowego przygotowania pułapek i terminowego ich wy łożenia:

-    wybór właściwego materiału pułapkowego.

-    wyłożenie pułapek w miejscu optymalnym do rozwoju szkodnika.

—    wyłożenie dostatecznej liczby pułapek.

—    zaewidencjonowanie pułapek.