42
narzędziem w rękach uczciwych i patrjoty-cznych obywateli - do zabijania niem żargonu, do oświecenia i uświadomienia mas żydowskich w duchu polskości i postępu. Sapienti sat.
V.
Mówiąc o żargonie i literaturze jego, • trudno pominąć milczeniem sprawę teatru żargonowego.
Jeżeli /godzimy się na pogląd, że teatr nie jest odrębnem, mezależnem jakimiś jestestwem duchowern, tylko jednym z licznych objawów rozwijającej się umysłowośei jeżeli jesteśmy zdania, iż w traktowaniu tejże uray-słowości, nie stoimy przed zagadnieniem czysto estelycznem, ale przed splotem poważnych dylematów społecznych, wobec których stanowcze i konsekwentne trzeba zająć stanowisko — nie bodziemy się długo wahać w sąd/ie o teatrze. Jest on wytworem ogólnego ruchu żargonowego i jako taki już ' sprzeciwia się absolutnie kierunkowi anti- . żargonowemu, ktorego jesteśmy zwolennikami. ,
Nic wydajmy atoli wyroków aprio- . rycznych.
.lak wygląda teatr i jego publiczność — ' opowiedział żywem, jak zawsze, i barwnem piórem pan Ignacy Suesser. Szkoda tylko, że . to uczynił zbyt schematycznie, mc wdawszy < się w specjalizacją.
Teatr żydowski jest naiwnym i barbarzyńskim jak za Szekspira, nie ma w nim jednak geniuszu szekspirowskiego.