Image00019

*****^VTO *^u i n

^--**“" gs 4k» W*n«k4«

----^k7*^{C tUb}*°"₀o    * ****** * ‘^,ion“ '**«

^ ** ***** "** ^VT° *^r"‘*

-^: *v, ^ *^-w~L_k    w»^*^ck "*^łKd-¹ f-

* «*»**    .>■ rog*> g^f-" ^    Ro i Ko r^te.

.<.«•    . Ę<cH««»    oMjr---    -    _

„,* •F'    mc** ‘    __„ieisUOSł*-*-

•?< ■*• rt. *»* •* *^ł#u^i. w-^{iviv: rcdłai} **<

%*» * ,—-..*• ****** »,««. **•*•* •* “^^c* ., &* ^    ,.    ^ A~*»- ***»«• 1

^    *7 _y . *-** *~    \ _wts *y*«k-i •*^A*°*^cl W

n*^.k-**-®***    ..._...cii «••*»•

	HH* '
ł***^1®"* ^ - .k t<k*	^p u.,-h dłw
. Ir • *
	w*®*^1

te. J>y»ltó»

~_pr,_? «?**»•) ,s^jw>4c» «ą.

L|n p**MCt Mlłlttll

■AM**

itote^dr?

*ta«

_D tn*4«* #*§Bb mj

mIIK 4 C**^|

Rgpre zentacjc skryptopodobns    Hj

6.<6. Rola kryterium wartościowania w opisach postaci

Za pomocą analizy czynnikowej starano się określić,    role w >po.

sobie opisywania postaci odgrywa kryterium wartościowania. 7. dotychc za-sowych badali wynikało, te czynnik ewaluacyjny, wykrywany w analizach czynnikowych, odgrywa najważniejszą rolą w tego rodzaju opisach. Anali. za czynnikowa była robiona dla katdego badanego oddzielnie. Następnie a. naltzte wariancji: "warunki aktywizacji" x "czas koncentracji" poddano wskaźniki mocy wyjaśniającej pierwszego czynnika, który zawsze okazywał się czynnikiem ewaluatywnym (wymiar "dobry człowiek" - "z(y człowiek"

- najlepiej go reprezentował). Istotnym okazał się tylko efekt główny "warunków aktywizacji" F - 4.43, df ■ 2.114, p<.05. Wyniki wskazują, te zgodnie z oczekiwaniami w warunkach neutralnych rola czynnika ewaluaiyw nego w organizowaniu opisów postaci Jest większa niż po aktywizacji Ro lub Ko. Wagi czynnika ewaluatywnego wynoszą (analiza Varlmax): po akty wizacjl Ro: .57, po aktywizacji Ko 54, dla warunków neutralnych .66. Rótnlca między dwoma pierwszymi wartościami a trzecią jest istotna |p<

.05, test Duncana). Okazało się jednak, te w wypadku wszystkich warunków aktywizacji czynnik ewaluatywny odgrywa najważniejszą rolę.

Rolę kryterium wartościowania w opisach postaci zbadano w inny jesz cze sposób. Pod uwagę wzięto wymiar "dobry człowiek" - "zły człowiek", który jak stwierdzono, okazał się najbardziej obciążony czynnikiem ewalua tywnym. Zbadano średnią korelację ocen na tym wymiarze, z ocenami na wymiarach pozostałych, dla każdej badanej oddzielnie. Średnie indywidualne tych korelacji przeliczono na z 1 wykonano na nich analizę wariancji: 3 (warunki aktywizacji) x 2 (czas koncentracji). Podobnie jak poprzednio, istotnym okazał się efekt główny "warunki aktywizacji": F ■ 3.20, df ■ 2.114, p < .05. Wyniki wskazują, że w warunkach neutralnych rola wymiaru ewaluatywnego, mierzona siłą związku dokonywanych na nim ocen i innymi ocenami postaci ludzkich, Jest znacząco wyższa niż w warunkach ak-ty wizacjl. Procenty wariancji kontrolowanej przez wymiar "dobry człowiek” - "sty człowiek" wynoszą dla warunków neutralnych 19%, a dla aktywizacji Ro i Ko, odpowiednio 12% ł 11%,

Biorąc pod uwagę powyższe wyniki, a także wyniki analizy na taniał stosowalności reguł UTO dln różnych postoi i, a form u lowm' motiio B