W literaturze elektronicznej można spotkać wiele niebanalnych konstrukcji termometrów. Jedne są wyposażone w blok wyświetlaczy siedmiosegmentowych, inne w skalę zbudowaną z linijki diod LED, jeszcze inne w najzwyklejszy ustrój elektromagnetyczny. Wszystkie te układy charakteryzuje jedna ceclm - mierzą temperaturę.
Jak widać, sposób prezentowania temperatury może być bardzo zróżnicowany. Niestety żaden z wymienionych sposobów prezentacji temperatury nic przypadł mi do gustu. Postanowiłem wiec zaprojektować termometr, który będzie znacznie odbiegał oryginalnością od innych tego typu urządzeń. Długo się zastanawiałem, jak rozwiązać problem oryginalności, aż pewnego dnia mnie olśniło... tak powstała „Elektroniczna buźka”, układ prezentując temperaturę za pomocą wyrazu „twarzy”. Jeśli temperatura jest za niska -buźka ma smutną minę, jeśli optymalna - to wyraz twar zy jest neutr alny, a jeśli jest ciepło - buźka jest uśmiechnięta. Oczywiście jak każda inna buźka, także i ta ma „nos” i „oczy”. Także te części twarzy zostały wykorzystane w układzie. „Nos”, podczas gdy buźka jest smutna, świeci ciągle, a gdy nic jest smutna, to miga. „Oczy” składają się z dwóch dwukołorowych diod. które w zależności czy jest ciemno, czy jasno zmieniają kolor.
Schemat ideowy został podzielony na dwie części. Na rysunku 1 znajduje się schemat układu sterowania, a na rysunku 2 - „twarzy”. Układ sterowania składa się z trzech bloków.
Pierwszy z nich jest odpowiedzialny za pomiar temperatury. Zbudowany jest on z dwóch wzmacniaczy operacyjnych zawartych w strukturze US3, które pracują w aplikacji komparatorów napięcia - US3A pracuje jako wzmacniacz nieodwracający i jest odpowiedzialny za uśmiech ust naszej „twarzy”. US3B odpowiada za to, żeby nasza buźka mogła być smutna. Oba wzmacniacze porównują napięcia pochodzące z wyjścia US5 LM35 (które jest proporcjonalne do temperatury - lOmV 1 stopień Celsjusza) względem napięcia odniesienia ustalanego za pomocą dzielników PR1, R1 i PR2, R5. Tranzystory Tl i T2 sterowane z wyjść LS3A i US3B poprzez rezystory R3 i R7 załączają segment uśmiechnięty i smutny naszej „twarzy”. Segment neutralny załączony jest na stałe. Takie połączenie realizuje funkcję „ust”.
Drugi blok jest odpowiedzialny za sterowanie „nosa” Jeśli na wyjściu US3B występuje stan wysoki (co jest jednoznaczne z niską temperaturą, buźka jest smutna), na bramce US2A pr acującej jako inweiter występuje stan niski, co b okuje pracę generatora US3B, R9, C3. Odwrotna sytuacja ma miejsce, gdy na wyjściu IJS3B występuje stan niski, wtedy na wyjściu bramki US2A występuje stan wysoki, generator zaczyna pracę, czego skutkiem jest miganie „nosa”.
Trzecim i ostatnim jest blok sterowania „oczu”. Składa się on ze wzmacniacza nieod-wracającego, który wykrywa zmiany oświetlenia dzięki dzielnikowi zbudowanemu z fo-tore/y stora R17 i PR3 Potencjometrem tym możemy zmieniać czułość fotorezystura. Jeśli fotorezystor jest oświetlony, na wyjściu US4A występuje stan wysoki, do którego dołączona jesr bramka US2C (negator), która steruje tranzystorem T4 oraz druga bramka sterująca tranzystorem T3. Stabilizator I.JS1 zapewnia układowi napięcie 12V.
48 Październik 2006 Elektronika dla Wszystkich