Pediculus humanus, /
Phthirus pubis, u Cimex lectularius,
Triatoma infestans Pulex irritans,
Culex pipiens, ^
Anopheles macullipennis, ]y Simulium sp.\j
Ixodes ricinus,
Argas reflexus,
Sarcoptes scabiei.
Demodex folliculorum
Te dwubocznie symetryczne, o nierównomiernej segmentacji (metameria heteronomiczna) organizmy występują powszechnie w całym świecie.
Do typu Arthropoda należy największa liczba gatunków spośród wszystkich bezkręgowców. Posiadają one chitynowy szkielet zewnętrzny oraz odnóża o członach połączonych stawami. Charakterystyczne dla tych organizmów jest zlewanie się odcinków ciała, specjalizacja odnóży i metamerów oraz wzrost związany z linieniem. Gatunki ważne medycznie są aktywnymi pasożytami, żywicielami pasożytów oraz wektorami patogenicznych mikroorganizmów i helmintów. Są to głównie krwiopijne owady Insecta i należące do pajęczaków (Arachnida) roztocze (Acarina),
Charakterystyczne cechy owadów to: dobrze wyodrębnione 3 segmenty ciała: głowa, tułów i odwłok,
3 pary odnóży krocznych,
rozwój złożony - przeobrażenie niezupełne lub zupełne, rozdzielnopłciowość,
oddychanie za pomocą systemu tchawek i przetchlinek.
Ważne medycznie owady są stałymi lub okresowymi pasożytami zewnętrznymi.
Morfologia. Owady te nie posiadają skrzydeł.
I )orosła samica osiąga 3- 4mm, samiec 2 - 3mm. i udo jest spłaszczone grzbietowo-brzusznie, głowa - węższa niż tułów, wyposażona w parę krótkich anten, oczy oraz kłująco- ssący aparat gębowy. Odnóża wyposażone są w ruchome pazury - narządy chwytne, dobrze przystosowane do utrzymywania się na włosach lub odzieży. Samica składa dziennie do 10 jaj z wieczkiem (tzw gnidy, 0.8mm x 0.3mm), ok. 300 w ciągu całego życia; przymocowuje je substancją cementową do włosa lub włókna (kaniny.
epidemiologia, rozwój i patogeneza.Owady te występują w całym świecie; odżywiają się krwią; mają hemimetaboliczny rozwój, który w temp.28 - 30°C od jaja do jaja trwa ok. 24 dni. Wyróżnia się Pediculus humanus capitis - wesz głowową oraz Pediculus humanus corporis - wesz odzieżową.
Wszy bardzo łatwo przenoszą się przez kontakt bezpośredni człowiek-człowiek, szczególnie w złych warunkach sanitarnych. Ukłucia wszy powodują silny świąd, n drapanie powiększa sączące się ranki, w których często rozwijają się wtórne mlckcje bakteryjne; w silnej inwazji dołącza się zakażenie grzybicze, dochodzi do b. silnego sklejania włosów i wydzielania b. nieprzyjemnego zapachu. Często występuje reakcja alergiczna.
Wykrywanie jest oparte na bezpośrednim poszukiwaniu gnid i owadów na włosach - za uszami, lub w fałdach odzieży.
/.»pobieganie. Konieczna jest wysoka higiena osobista i społeczna, unikanie kontaktu z osobami zarażonymi oraz konsekwentne leczenie tych osób.
Morfologia. Ten nieposiadający skrzydeł owad mierzy 1.5 - 2.0mm, jest szeroki, spłaszczony i ma pierwszą parę odnóży cieńszą niż 2 pozostałe.
Epidemiologia, rozwój i patogeneza. Wesz łonowa jest kosmopolitycznym pasożytem zewnętrznym, o lic m i metabolicznym rozwoju, bytującym w okolicy łonowej, przenoszonym bezpośrednio przy kontaktach scksiiulnych, a także za pośrednictwem pościeli i ubrań.
Może leż bytować na brwiach i rzęsach.
Powoduje b. silny świąd i lokalne zmiany zapalne.
Wykrywanie opiera się na stwierdzeniu typowej lokalizacji i znajdywaniu doiosłych pasożytów.
Zapobieganie jak przy inwazji Pediculus humanus.
49