IMG82

Plantacja przeciwko wolności

Narratorka

Przeciw wolności plantatoika, ona Ma uprawy cierpienia oraz macierzyństwa Które podobno jest z natury dobre. Tak Przyozdobiona pąkiem niewinności,

jak ciężkozbrojne legiony Rzymu, jak armada Królów Katolickich,

Jak wąż Luftwafłe pierzasty,

Prze naprzód, pikuje i wznosi się w górę. Na grozę długimi wywija jęzory I kto tu jej fiknie? Kto jej do krzywdy dołoży? Chyba desperatka.

Albo dezerter w obłędzie.

Zresztą niewolnicy, o których mówi moje drogie dziecko,

Żyli nędznie i byli linczowani za byle co. Za to, że śmieli nie zadzwonić Pięć razy w tygodniu, żeby nie wysłuchać paszczy.

Kuka co ma wtedy zrobić ze swoim rozwarciem.

W czterech ścianach sama.

Chór

Lecz ile by się nie trudzić, wolności jak nie ma, tak nie ma.

I ta nieszczęsna kobieta ciągle w czterech ścianach sama!

Am zadowolenia, ani ulgi, ani wyzwolenia; żądań nie ubywa. Ani żyć ani umrzeć.