IMGc03

V

W celu zastosowania właściwego sprzęgła należy na podstawie zadań, jakie ma ono spełniać, określić rodzaj sprzęgła i dobrać z katalogu odpowiednią jego wielkość, zależną od przenoszonego momentu i dopasować konstrukcyjnie do geometrii urządzeń łączonych (czopów wałów).

W czasie pracy sprzęgło może ulegać chwilowym przeciążeniom. W czasie projektowania stosuje się wtedy współczynniki przeciążenia K, ustalane doświadczalnie. Moment obrotowy maksymalny wynosi wówczas:

M_max=K-M

Jeżeli potrzebny rodzaj sprzęgła nie jest znormalizowany, projektuje się sprzęgło dostosowane do danej maszyny lub urządzenia.

Sprzęgła nierozłączalnc

Sprzęgłami nierozłączałnymi nazywa się sprzęgła, w których człony czynny i bierny są połączone trwale, tzn. nie można ich rozłączać w czasie pracy. Sprzęgła te stosuje się w przypadku, gdy rozłączanie członów następuje jedynie przy demontażu maszyny.

Sprzęgła nierozłączne dzieli się na:

-    sztywne, uniemożliwiające przesunięcie względne między członami w czasie eksploatacji,

-    samonastawne, pozwalające na niewielkie przesunięcia wzdłużne i poprzeczne wałów,

-    podatne, w których łącznikiem są elementy sprężyste.

Sprzęgła sztywne

Do sprzęgieł sztywnych zalicza się sprzęgła:

-    tułejowe,

-    łupkowe,

-    kołnierzowe.