IMGs95

Większości dzieci niesłyszących przekaz informacji słuchowej jest tak iM^ndDamy w wyniku uszkodzenia słuchu, że nie jest on podobny dó języka¹⁶; S^Tponadto zwolennicy totalnej komunikacji utrzymują, że wprawdzie aparaty słuchowe korygują deficyty słuchowe, nie są jednak w stanie skompensować trudności w identyfikowaniu dźwięków wywołanych uszkodzeniem dkdu; także odczytywanie z ust. z uwagi na bardzo częstą niejednoznaczność zewnętrznego obrazu artykulacyjnego, nie wyrównuje deficytu słuchu;

-    dzieci niesłyszące stanowią językową mniejszość; przyswajanie przez nie mowy dokonuje się w zbyt wolnym tempie, zaś dla większości tych dzieci pokonanie w zadowalającym stopniu bariery językowej wyłącznie za pomocą metody słuchowo-oralnej jest niemożliwe;

-    wczesne wprowadzenie języka migowego nie wyklucza możliwości nabycia mowy dźwiękowej, co w praktyce oznacza brak przeciwwskazań dla wprowadzania znaków migowych traktowanych jako łatwy do opanowania środek komunikacji, przydatny dla rozwoju dziecka¹⁷;

-    posługiwanie się językiem migowym w połączeniu z językiem mówionym ułatw:a ;nterakcję i komunikowanie się z dzieckiem z uszkodzonym słuchem, a także że dziecko nieslyszące zaczyna artykułować i posługiwać się słowem w sposób bardziej swobodny niż przy zastosowaniu metody słucho-wo-orainej;

-    totalna komunikacja, jak wierzą jej zwolennicy, daje „pełną” informację

infomiation). podczas gdy podejście oralne daje informację częściową, niepełną („parna/” information). Dzięki totalnej komunikacji przyswa-janie języka dokonuje się szybciej, dzieci łatwiej się komunikują za pomocą języka mów ionego i języka migowego, swobodnie piszą i czytają¹⁸.

Beafccją na koncepcje oralnej i totalnej komunikacji w kształceniu niesły-szacych stał się bilingwizm. W skrócie, poglądy bilingwistów można przed-kMnc w postaci następujących twierdzeń:

-    ■szkodzenie słuchu me jest upośledzeniem; jest ono upośledzeniem iigM&*fleazaaye je za takie słysząca większość, która z tej racji pretenduje M a* eksperta, uzurpującego sobie cel i zadanie „wyleczenia” osób z uszko-Awajas słuchem z głuchoty;

^tcuHcn Opfions m the Education of Oeaf Chi!dren, j w., 9. 39.

-    podejście bilingwalne wynika z przekonania, że podstawowym, piHg szym językiem wszystkich dzieci głuchych należących do kulturowej społeczności głuchych (deaf community), która stanowi językową mniejszość, jest język migowy, bądź, jak to łagodniej formułuje D. Bouvet, ..świadoma i skoordynowana dwujęzyczność”, która „pozwala osobie głuchej dotrzeć do swej tożsamości i do kultury każdego z dwóch światów, do których należy"^w;

-    uznaje się jednocześnie, że celem kształcenia, jak na to wskazuje sami nazwa tej opcji dydaktycznej, jest przyswojenie przez ucznia także uraiejęt-ności czytania i pisania ([literacy);

-    język werbalny, inaczej niż w podejściu słuchowo-orataym oraz w totalnej komunikacji, jest drugim językiem, którego należy uczyć dopiero włp-dy, kiedy dziecko przyswoi sobie język migowy.

Zwolennicy podejścia bilingwalnego zdecydowanie krytycznie odom| się do totalnej komunikacji, gdyż ich zdaniem:

-    łączenie mowy ze sztucznym systemem znaków migowych totalnej komunikacji nie przyczynia się w efekcie do przyswojenia przez dzieci języka werbalnego;

-    totalna komunikacja w postaci tzw. ,jimcom" (skrót od ang. simutkh \neous communication, tj. jednoczesnego przekazu językowego uwzglęthiapfc cego język, doznania słuchowe, system języka migowego obok pisma, czytelnia i języka ciała w pracy z dzieckiem niesłysząeym)?⁰ bezpośrednio nie

oferuje języka migowego;

-    zwolennicy totalnej komunikacji koncentrują się na mowic^Mtfji dźwiękowa jednak nie jest jedyną formą rozwoju komunikacji mestysząceg* dziecka i motywacji do posługiwania się językiem (language need). Zasługą metody totalnej komunikacji miałaby się sprowadzać, wg bilingmMtajM zwrócenia uwagi oralistów na potrzebę większej elastyczności, asiyiMl w posługiwaniu się metodą oralną, a więc uwzględnianiu także kaditeiM werbalnych²¹;

D. B o u v ę t, Mowa dziecka Wychowanie dwujęzyczne dziecka medynapęte Ml Warszawa 1996, s, 195.

Za: A.E.J.M. T e 1 I i n g s, The two hundred year's war in duf .

A recomtruction of the methods controuersy, Second Edition. Wyd., Agnes 1 efschrift Katholieke Universiteit Nijmegen, 9.40.

¹ W. L y n a s, Communication..., s. 59,