r
Słowniczek
Gruzełki (agregaty) glebowe: trwałe struktury glebowe, w skład których wchodzą cząsteczki skały macierzystej, minerałów ilastych i substancji organicznych; są one sklejone koloidami próchnicznymi.
Bufor: specjalny roztwór utrzymujący stałą kwasowość lub zasadowość ośrodka.
Buforowe właściwości gleby: polegają na zdolności gleby do przeciwstawiania się zmianom pH pod wpływem kwasów lub zasad; zjawisko to wiąże się ściśle z kompleksem sorpcyjnym gleby.
Celuloza: inaczej zwana błonnikiem, jest to najbardziej rozpowszechniony w przyrodzie wielocukier. Wchodzi ona w skład ściany komórkowej.
Chityna: związek chemiczny zawierający dużo azotu, zbliżony budową do celulozy. Stanowi budulec pancerzyków stawonogów (a więc i owadów). Występuje także w ścianach komórkowych grzybów i niekiedy bakterii.
Edafon: z greckiego - ogół organizmów glebowych.
Enzymy: zwane również biokatalizatorami, występują w każdym żywym organizmie, gdzie kierują one wszystkimi przemianami materii żywej.
Erozja gleby: niszczenie warstwy uprawnej wskutek wymywania przez wodę lub wywiewania przez wiatr drobnych cząsteczek gleby. Fekalia: wydaliny (mocz i kał) ludzkie i zwierzęce; gromadzi się je w dołach kloacznych; obornik krowi jest wartościowym nawozem organicznym używanym po wymieszaniu z glebą lub torfem jako materiał na kompost. Głębokość bruzdy: odległość między szczytem skiby a dnem bruzdy.
Słowniczek
Gnojowica: płynny nawóz organiczny; w jego skład wchodzą rozcieńczone wodą fekalia zwierzęce (głównie bydła).
Gnojówka: płynny nawóz organiczny; w jej skład wchodzi przefermentowany mocz zwierząt gospodarskich.
Grzybnia: ciało (plecha) grzybów.
Herbicydy: środki chwastobójcze (choć przedawkowane lub źle zastosowane niszczą nie tylko chwasty).
Humifikacja: proces powstawania próchnicy z masy organicznej, zachodzący głównie w wyniku działania drobnoustrojów glebowych. Huminy: mało aktywne produkty denaturacji (specyficznych przemian) kwasów huminowych. Związki te ulegają powolnemu rozkładowi (mineralizacji) pod wpływem mikroorganizmów. Kompleks sorpcyjny: tworzony jest przez struktury biorące udział w sorpcji gleby. Kompleksy humusowo-ilaste: powstają
w wyniku łączenia się cząsteczek utworów ilastych z produktami rozkładu masy organicznej. Tworzą np. kompleks sorpcyjny w glebie. Kompostacja ciągła: polega na bieżącym kompostowaniu małych ilości odpadków z gospodarstwa domowego, w tym także resztek jedzenia. Kompostowanie powierzchniowe: w przeciwieństwie do ściółkowania rozdrobniony materiał organiczny nie tylko rozsypujemy na powierzchni gleby, ale lekko mieszamy z jej wierzchnią warstwą.
Kompostowanie w pryzmie: polega na układaniu masy organicznej na stercie; metodą tą wytwarza się także specjalne rodzaje kompostu, np. kompost szybki.
Kwasy huminowe: wchodzą w skład kompleksów próchnicznych; jest to najlepiej zbadana grupa związków humusowych; rozróżnia się właściwe kwasy huminowe oraz kwasy alumi-nowe (inaczej brunatne kwasy humusowe).
173