o — największe naprężenie gruntu pod płytą fundamentową komina,
C — moduł pionowej podatności gruntu, r — promień podstawy płyty fundamentowej komina.
Wilkość sprężystego przesunięcia fundamentu, a tym samym i komina, jest zwykle mała i może być pominięta (rys. 43c). Oblicza się ją ze wzoru:
EW
gdzie:
S — moduł przesuwu gruntu
Ff — powierzchnia podstawy płyty fundamentowej komina.
Po wyliczeniu składowych odkształceń komina, oblicza się największe łączne wychylenie jego wierzchołka Ed = Ów-j-<50+ćp (rys. 44), a przyjmując linię
Rys, 44. Obliczenie dodatkowych momentów od wychylenia trzonu komina
odkształcenia jako prostą, można wyliczyć ramiona momentów i wartości momentów od odkształceń dla dowolnego przekroju komina według wzoru:
Mcc ~ Nc ' Xę.
Wielkość momentów wywołanych odkształceniem komina nie przekracza 5% wartości momentów zasadniczych od parcia wiatru i powinna być doliczona (dodana) do ostatniej kolumny (11) tabelarycznego zestawienia wartości statycznych trzonu komina (tablica 7).
Jako orientacyjną dopuszczalną wartość sprężystych odkształceń kominów
ceglanych i żelbetowych można przyjąć h, a dla kominów stalowych
Dla przykładu obliczymy w sposób przybliżony sprężyste odkształcenia trzonu komina o wysokóści h = 122 m. Płaszcz żelbetowy marki 200, dla której Ezg — 180 T/cm2. Przekrój u podstawy płaszcza jest pierścieniem, o grubości ściany d = 50 cm, średnicy zewnętrznej Dz = 11,42 m, a średnicy wewnętrznej Dz—2d = 10,42 m (rys. 40).
Obliczona suma sił parcia wiatru na komin wynosi Z W — 100 T. Maksymalne naprężenie krawędziowe pod fundamentem cr = 2,4 kG/cm2.
Promień podstawowy płyty fundamentowej r — 12,5 m. Współczynnik pionowej podatności gruntu C = 4 kG/cm3, a współczynnik poziomej podatności na przesuw można przyjąć S = 0,5 C = 2 kG/cm3.
Ugięcie trzonu komina od wiatru:
ZW-łfi
dw — -= 9,9 cm.
4 • 180000 - 256 ■ 108
Wychylenie komina od obrotu fundamentu:
a • h |
2,4 • 12200 |
II O II |
4 • 1250 |
Przesunięcie fundamentu: ZW |
100000 |
6P — — SF> |
2- tc ■ 1250: |
jako wartość znikoma, może być' pominięte.
Łączne wychylenie wierzchołka komina (rys. 45):
Zd = óaH-óo+óp = 9,9+5,9+0,01 ęg 15,8 cm.
Aby obliczyć moment od wychylenia trzonu komina pod kolumną składającą się z 5 górnych segmentów, znajdujemy wychylenie osi na wysokości spodu 5 członu, zakładając prostą linię odkształceń, a wymiary i obciążenia przyjmując z tablicy 7
Zó 122 6S ~ 122-50’
<5s =
= 9,3 cm.
103