kscan20

Tablica 12.2. Przykłady elektrolitów podstawowych

Skład elektrolitu	Zastosowanie
17 g NaN03 + 20 cm^3 2-procentowego roztworu żelatyny 4- 180 cm^3 H20	oznaczenie miedzi, cynku, manganu, kadmu
14 g KOH + 20 cm^3* 2-procentowego roztworu żelatyny + 180 cm^3 H20	oznaczanie ołowiu, cyny, cynku
20 cm^3 NH4OH stęż. + 20 cm^3 2-procentowego roztworu żelatyny + 20 g NH4C1 + 160 cm^3 H20	oznaczanie miedzi, niklu, kobaltu cynku, manganu
2,6 g (NH4)2S04+ 20 cm^3 2-procentowego roztworu żelatyny +180 cm^3 H20	oznaczanie dwu- i trójwartościowego żelaza obok siebie
200 cm^3 nasyconego roztworu KC1 + 10 g (NH4)2C204	oznaczanie cynku obok niklu
1 mol LiCl + 1 mol CH3COOH + 0,01 mola CH3COOH + 1000 cm^3 H20	oznaczanie azotanów (III) (azotynów)

przewodzący, związki powierzchniowo czynne (tłumiące maksima), niekiedy związki kompleksujące i bufory. W tablicy 12.2 podano przykładowe składy elektrolitów podstawowych.

c)    Usuwanie substancji przeszkadzających. Czynnikiem przeszkadzającym jest tlen rozpuszczony w analizowanym roztworze. Tlen jest bowiem polarograficznie aktywny i powinien być z roztworu usunięty. Tlen redukuje się polarograficznie w następujący sposób:

0₂ + 2HOH + 2e -> H₂0₂ + 20H“    (12.12)

H₂0₂ + 2HOH + 2e ^ 2H₂0 + 20H"    (12.13)

Otrzymuje się dwie fale. Pierwsza z nich, przy E_1/2 = —0,05 V względem NasEK, jest związana z redukcją 0₂ do H₂0₂, a druga, przy E_1/2 = —0,9 V, odpowiada redukcji H₂0₂ do H₂0. Rozpuszczony w roztworze tlen można usunąć dwojako:

1)    przepuszczając przez roztwór gaz obojętny (H₂, Ne, Ar). Stosujemy najczęściej gaz z butli, który najpierw oczyszczamy, przepuszczając go przez szereg płuczek np. z alkalicznym roztworem pirogalolu, rozcieńczonym roztworem KMn0₄ i 2 moTdm^-3 roztworem H₂S0₄;

2)    dodając, w przypadku roztworów obojętnych lub zasadowych, roztworu Na₂S0₃.

d)    Przygotowanie KER. Warunkiem uzyskania dobrych wyników w polarografii jest prawidłowe przygotowanie KER. Potrzebna jest do tego chemicznie czysta rtęć. Wstępne oczyszczanie rtęci polega na przepuszczeniu jej przez płuczkę ze stężonym H₂S0₄, przemyciu wodą destylowaną i osuszeniu. Z kolei rtęć poddaje się destylacji pod zmniejszonym ciśnieniem. Rtęć jest silnie toksyczna, zwłaszcza jeżeli dostaje się do organizmu w postaci par z wdychanym powietrzem. Dlatego też należy zachować maksymalną ostrożność przy manipulacjach z rtęcią. Aby zmniejszyć niebezpieczeństwo do minimum,

228