86
86
Pmax
Uds
08SZAR ODCIĘCIA U0smax
Rys. 4.4. Dozwolony obszar pracy tranzystora PN FET
2. Prąd nasycenia lDss - jest to prąd drenu lD płynący przez tranzystor dla bramki zwartej ze źródłem, tj. Ugs = 0, przy określonym napięciu Uds- Jest to maksymalny dopuszczalny prąd drenu bmay (patrz także rys. 4.2).
3. Prąd upływu bramki lGss - jest to całkowity prąd zaporowy płynący przez spolaryzowane zaporowo złącze p-n, w sytuacji gdy zwarto dren ze źródłem, tj. Uds = 0, dla określonej wartości napięcia Ugs- Napięcie Ugs dobiera się w zakresie 0,5-0,8 napięcia przebicia Ugss-
4. Napięcie przebicia UGss - napięcie bramka-źródło UGs mierzone przy zwarciu drenu ze źródłem (Uds = 0) dla określonej (rzędu 1 pA) wartości prądu bramki lG. W tranzystorach PN FET może w tych warunkach nastąpić przebicie złącza bram-ka-dren na skutek lawinowego powielania ilości nośników płynących przez to złącze.
5. Napięcie maksymalne UDsmax - maksymalna, dopuszczalna wartość napięcia Uds ustalona z określonym zapasem względem napięcia przebicia, w celu osiągnięcia założonej niezawodności pracy tranzystora.
6. Napięcie odcięcia Up - napięcie bramka-źródło UGs. przy którym następuje wyłączenie kanału, tj. spadek prądu drenu Jd poniżej pewnej przyjętej wartości (patrz także rys. 4.2).
7. Rezystancja rDs (on) - rezystancja statyczna między drenem a źródłem dla napięcia Ugs = 0 i dla Uds = 0.
1
8. Rezystancja rDs (off) - rezystancja statyczna między drenem a źró
czonym kanale, tj. I UGs I > I Up | (typowa wartość ok. 1010 Q).
4.2.4. Parametry małosygnałowe tranzystora PN FET
Przy sterowaniu tranzystora PN FET małymi sygnałami właściwości ich można opisać za pomocą modeli czwórnikowych, ponieważ tranzystor może wówczas traktować jako element liniowy. Z modeli czwórnikowych najczęściej wykorzystuje się model admitancyjny. Ze względu na bardzo duże wartości rezystancji wejściowej (rzędu GQ) nie ma trudności z wykonaniem pomiarów wymagających zwierania dla składowej zmiennej wejściowej lub wyjścia tranzystora. Parametry admitancyjne przedstawiono poniżej.
1. Transkonduktancja gm - (konduktancja przejściowa y2i) - jest to stosunek przyrostu prądu drenu Jd do powodującego go przyrostu napięcia bramka-źródło Ugs przy stałej wartości napięcia dren-źródło Uda:
3ln AIn
m = —2- =-— dla U— = const, AUn<! = 0
m 3UGS augs ds ds
Współczynnik gm charakteryzuje właściwości wzmacniające tranzystora, przyjmując typowo wartości rzędu kilkunastu mS (zasadniczo wymiar transkonduktancji powinien być wyrażony np. jako mA/V, gdyż prąd i napięcie pochodzą z dwóch różnych obwodów: drenu i bramki). Wartość transkonduktancji nie jest stała, ale ulega zmianom. I tak dla zakresu nienasycenia zależy liniowo od napięcia dren-źródło UDs:
(4.8)
rosnąc wraz ze wzrostem tego napięcia aż do osiągnięcia wartości maksymalnej, równej Gdso przy zrównaniu się napięć Uds = Up. Nie zależy od napięcia UGs- W zakresie nasycenia wartość transkonduktancji maleje wraz ze wzrostem wartości napięcia UGs. nie zależy natomiast od wartości napięcia drenu Uds-
/
\
(4.9)