Magazyn5201 djvu

124

Utrzymanie liczebnego stanu ludności.

chorobę weneryczną. Należy zapobiec tylko temu, żeby żadna z dawniej wenerycznie chorych osób nie wstępowała w związki niałżeństkie przed zupełnem wyleczeniem. Słuszne też jest żądanie Schubarta, prawnika-eugenika, przedstawienia przed ślubem obowiązkowego świadectwa, stwierdzającego, że pragnący wstąpić w związki małżeńskie, jest wolny od chorób wenerycznych. Wystarczające jednak byłoby żądanie takiego świadectwa wyłącznie od mężczyzn, ponieważ niezawsze możnaby było domagać się od każdej kobiety odpowiedniego badania, jako podstawy wystawienia podobnych świadectw³³). W innem miejscu będzie jeszcze mówa o wprowadzeniu przed ślubem ogólnego eugenicznego świadectwa zdrowia. Jest jednak rzeczą wątpliwą, czy wobec dzisiejszego stanu wiedzy o dziedziczności u człowieka, takie świadectwo byłoby właściwe. Ale na świadectwa ograniczone do mężczyzn, stwierdzające zdrowie pod względem płciowym, jest już odpowiedni czas.

Choroby weneryczne wpływają ujemnie na rozród nietylko pod względem ilościowym, ale i jakościowo. Zdarzają się one szczególniej często wśród mężczyzn, odznaczających się zdrowiem fizycznem w zawodach takich, jak żołnierzy, marynarzy, kelnerów, albo wśród ludzi z wykształceniem akademickiem, odznaczających się zdolnościami uinysłowemi, a wskutek właściwości swego zawodu późno mogącymi zawierać małżeństwa i dlatego szczególniej długo narażonymi na niebezpieczeństwo stosunków poza małżeńskich. W wysokim stopniu dysgenicznie działa też bezpłodność kobiety, wywołana bezpłodnością męża; kobieta taka, mimo zdrowia, zostaje z rozrodu wyłączona. Eugenika ma więc dostateczny powód, żeby popierać ochronę przed chorobami wenerycznemi i zapobieganie im. Szczególnie skuteczne będzie to wtedy, jeżeli, jako najlepszy środek regulowania rozrodu, oraz środek jedynie najpewniejszy przeciwko zakażeniu wenerycznemu będzie eugenika propagowała używanie kondomu z błony zwierzęcej.

33) G. Loewenstein, Ausfuhrungsbestimmungen zum Ehezeugnis he-ziiglich Gesehlechtskrankheiten, von G. Loewenstein uml Schubart, Nachwort zu den Ausfiilirungsbestimmungen. Mitteil. d. D. G. z. Bekampfung der Geschlechtskrankheiten 1924, Nr. 4.