MaszynaW 15

34 3. Opis symulatora

34 3. Opis symulatora

<makroinetr.>	: =	<nazwa_m» [<par>{[,<par>]}J
<nazwa_m> :	:»	<identyfikator*
<par> s	i ■	< identyf ikator>
<instr-> :	: ■	<identyfikator>
<arg> s	: =	<identyfikator> | <liczba>
<etk> :	: s	<identyfikator>
< identyf i kator>:	: =	<litera>{<litera> | <cyfra_D>
<liczba> :	^:=	(<znak> | <cyfra_D>){<cy£ra D> <cyfra B>}<eymb sys>
<symb_ByB> :		H ! D T IB1
<cyfra_B> :	tm	0 | 1
<cyfra_D» t	2 ■	0 | 1 | .. | 9
<cyfra_Ji> s	l m	0 I 1 | .. | 9 | A | .. | F
<znak> :	i®	“ i +
<litera> t	tm	a | .. | z | A | j Z
<znk_podkreltl. >:	:»

<znkjaodkreń1.>} <cyfra_H> |

Opia: {} - powtórzenie jedno- lub wielokrotne,

U - wystąpienie opcjonalne,

0 - nawiasy grupujące alternatywne symbole, , - separator parametrów makroinstrukcji,

: - kończy wystąpienie etykiety.

Wynikiem asemblacji jest plik z programem wynikowym, który zawiera również lisię rozkazów oraz aktualne długości części kodowej i argumentowej rozkazu (ale w postaci zakodowanej).

3.1.3. Wykonanie programu

Program zawarty w pamięci operacyjnej Symulatora może zostać wykonany w trzech podstawowych trybach:

Takt.    takt po takcie.

Rozkaz:    rozkaz po rozkazie.

Program: cały program do końca lub do wykrytego punktu zatrzymania.

tryl *

fmoiiiTj

wei* <-inag5>=10101111

*pi07.

«c*yt

[ornej

Rys. 3.1. Postać ekranu z architekturą m.c.

Podczas wykonania dostępne są dwa systemy wizualizacji pracy Symulatora:

Arch: zmiany zachodzące w stanie Symulatora obrazowane sa w postaci zawartości elementów m.c., jak rejestry, komórki pamięci, stan sygnałów sterujących m.c. (dla wykonania w trybie Taki),

Czas: możliwa obserwacja przebiegów wybranych sygnałów sterujących praca m.c.

względem czasu, tj. sygnału zegara taktującego pracę m.c.

Niezależnie od typu wizualizacji procesów program dokonuje aktualizacji obu, co umożliwia zmianę typu obserwacji w toku wykonywania programu. Na rysunkach 3.1 oraz 3.2 przedstawiono postacie ekranu dla obu typów obrazowania.

Czas--—**—■—*—■—■—■—■—■—■—■—■——■—■—*-• c rakt :

{Czas}    K7-Wykonanie sPróg

C2YT    I

NYS    r-    t

NEI

IŁ

WYAD

WYL

MBA

KEJA

NEAK

HYMC

ODS

300

POD

KKS

PISZ

Rys. 3.2. Postać ekranu z przebiegami czasowymi

3.1.4. Realizacja układów wejścia - wyjścia

Biorąc pod uwagę, że symulacja odbywa się na rzeczywistym komputerze, który posiada własne urządzenia zewnętrzne, jak monitor i klawiaturę, można je wykorzystać jako urządzenia zewnętrzne symulowanej maszyny cyfrowej. Zatem jako klawiaturę symulowanej maszyny cyfrowej można wykorzystać klawiaturę alfanumeryczną komputera. Aby to było możliwe, należy najpierw przełączyć klawiaturę w odpowiedni tryb pracy. Służy do tego klawisz F6.

Dla symulacji urządzenia wyjściowego postanowiono udostępnić dodatkowe okno na ekranie monitora, które będzie można przywołać podczas pracy Symulatora (za pomocą klawisza F5). Dla okna przyjęto mniejsze rozmiary, niż to jest na rzeczywistym monitorze. Takie rozwiązanie, choć nie daje możliwości kontaktu z rzeczywistym urządzeniem, posiada bardzo ważną cechę, a mianowicie nie wymaga dodatkowych urządzeń zewnętrznych.