NEUFERT5 podst wym,propor

CZŁOWIEK

CZŁOWIEK MIARĄ WSZYSTKICH RZECZY

Proporcje wymiarów człowieka

zbudowane na podstawie badań A. Zeisinga -» I.

Najstarszy znany kanon proporcji ciata człowieka znaleziono w komorze grobowej na polu piramid w Memfis (ok. 3000 rok p.n.e.).

Co najmniej od tego czasu aż po dzień dzisiejszy uczeni i artyści pracują nad zgłębieniem tajemnicy proporcji ciała człowieka. Można tu wymienić znany kanon egipski okresu faraonów, ery ptolomejskiej, grecki i rzymski kanon Polikleta, który długi czas był uważany za normę, wskazania Albertiego, Leonarda da Vinci, Michała Anioła oraz artystów średniowiecza, a przede wszystkim znane dzieło Durera.

W wymienionych pracach ciało człowieka mierzono długością głowy, twarzy lub stopy, które w późniejszych czasach dalej dzielono i wiązano ze sobą wzajemnie, a miary te znajdowały zastosowanie również w życiu codziennym. Do naszych czasów przetrwały jako miary stopa i łokieć.

Proporcje ustalone przez Durera przyjęły się powszechnie. Jako podstawę miar przyjął on wysokość człowieka i ustalił następujący podział postaci: 1/2 h - górna część ciata od kroku w górę,

1/4 h - długość nogi od kostki do kolana i odległość od podbródka do pępka,

1/6 h - długość stopy,

1/8 h - długość od czubka do dolnej krawędzi podbródka: odległość między brodawkami piersiowymi,

1/10 h - wysokość twarzy i szerokość twarzy (łącznie z uszami), długość dłoni do nadgarstka,

1/12 h - szerokość twarzy na wysokości dolnej krawędzi nosa, szerokość nogi (nad kostką) itd.

Dalsze podziały dochodzą do 1/40 h.

W ubiegłym stuleciu największe znaczenie miały badania A. Zeisinga nad proporcjami człowieka w oparciu o złoty podział, poparte dokładnymi pomiarami i porównaniami. Niestety praca ta do niedawna była niedoceniana. Dopiero E. Moessel -> OD wsparł dzieło Zeisinga szczegółowymi badaniami wg swojej metody. Le Corbusier wykorzystywał od 1945 r. we wszystkich swoich projektach proporcje wymiarów wynikające ze złotego podziału jako „Le Modulor” -> CD. Podstawowe jego wymiary, to: wysokość człowieka - 1,829 m, wysokość do pępka - 1,130 m itd. -> str. 37.

25