1-2 45H
Według VStattVO wszystkie miej-
©sca poza lożami powinny mieć zamocowane na stałe samoczynne siedzenia składane o wyżej podanych min. wymiarach
©Miejsca ustawione ukośnie dają swobodę ruchu łokciom widza
2 0,8 0 m na 150 osób) Koryt. | |||||||||
1 1 |
6 miejsc | ||||||||
6 miejsc |
Korytarz | ||||||||
.v.7.\\ |
(5) 16 miejsc w rzędzie
Drzwi ,
■•.y.y.y.y.y.y 1,0 Av.wwv.wv 1,0 Korytarz
25 miejs |
c. |
- |
| | ||
25 miejs _ |
c- E |
1,0 Korytarz
®25 miejsc w rzędzie (konieczne drzwi)
24 (32) m Widownia
(7) Proporcje tradycyjnej widowni, rzut
Scena
| Linia portalu
Szer. portalu
'I-II - szerokość widowni
A - ostatni rząd
B-C - szerokość portalu
BCEDB - pole gry na sce"nfe
A Z
2 x szer. portalu
1 xszer. portalu—| jgtębokość pola gry
(?) Szerokość widowni
P - punkt, z którei określa się sz< widowni
Należy zaakceptować fakt, że pole zakreskowane jest niewidoczne z bocznych miejsc
Typy teatrów a wielkość miejscowości
W Niemczech, Szwajcarii i Austrii istnieje charakterystyczna zależność między wielkością miejscowości a rozmiarami i typami teatrów. Miejscowości o liczbie mieszkańców:
< 50 000 - regionalne teatry objazdowe (stały budynek o 500-600 miejscach), występy w różnych miejscowościach regionu, repertuar głównie dramatyczny.
50 000-100 000 - regionalne teatry objazdowe i teatry związków miast. Dramat i operetka, gościnnie opera.
100 000-200 000 - teatr trójfunkcyjny o 700-800 miejscach.
200 000-500 000 - oddzielne obiekty dla opery i teatru dramatycznego, często w postaci teatru dwufunkcyjnego. Małe budynki operowe o liczbie miejsc 800-1000, teatralne 600-800.
500 000-1 min - oddzielne teatry. Budynki operowe średniej wielkości
0 1000-1400 miejscach, teatry dramatyczne o 800 miejscach oprócz tego małe sceny studyjne.
> 1 min - wielkie gmachy operowe o 1400-2000 miejsc. Duże teatry dramatyczne o 800-1000 miejsc oraz wiele małych i b. małych teatrów eksperymentalnych.
W dziedzinie projektowania teatrów - oprócz odnośnych przepisów budowlanych - obowiązuje rozporządzenie o miejscach zgromadzeń (VStattVO).
Widownia i scena/pole gry
Konieczna powierzchnia widowni wynika z przewidywanej liczby widzów. Dla miejsc siedzących przyjmować > 0,5 m2/widza co wynika z następującego obliczenia:
1. Szerokość miejsca pomnożona przez rozstaw rzędów
> 0,45 m2/miejsce
Dodatek > 0,5 x > 0,9 = 0,05 m2/miejsce
> 0,50 m2-+©
2. Liczba miejsc w rzędzie przypadająca na 1 korytarz wynosi 16 —> (3), a 25, jeśli z boku co 3 lub 4 rzędy są 1 drzwi wyjściowe o szerokości
1 m -» ©.
3. Szerokość wyjść, dróg ewakuacyjnych - 1 m na 150 osób (co najmniej jednak 0,80 m) -> © i ©.
Kubatura pomieszczenia: wymogi akustyki (pogłos) określają następujące normatywy: teatr dramatyczny 4-5 m3/widza, opera 6-8 m3/widza. Ilość powietrza nie może być mniejsza także ze względu na wentylację, dla uniknięcia zbyt intensywnej wymiany powietrza (przeciągi).
Proporcje widowni: wynikają z psychologicznie uwarunkowanego kąta postrzegania u widza, jak również z konieczności zapewnienia dobrej widoczności ze wszystkich miejsc.
1. Dobra widoczność bez ruchów głowy, ale z niewielkimi ruchami oczu występuje w zakresie ok. 30°.
2. Dobra widoczność z nieznacznymi ruchami głowy i niewielkimi ruchami
oczu występuje w zakresie ok. 60° ©.
3. Maksymalny kąt postrzegania bez ruchów głowy wynosi ok. 110°, w tym zakresie postrzegamy jeszcze wszystko choćby „kątem oka”. Poza tym kątem brak jest pewności, ponieważ pole widzenia nie obejmuje wszystkiego.
4. Przy maksymalnym obrocie głowy i ramion możliwe jest uzyskanie pola widzenia 360°.
Proporcje klasycznej widowni
(Opera, teatr trójfunkcyjny, tradycyjny teatr dramatyczny) -> ©: odległość między ostatnim rzędem siedzeń a linią portalu („początkiem sceny”) nie powinna przekraczać: teatr dramatyczny maks. 24 m (największa odległość pozwalająca dostrzec wyraz twarzy): opera 32 m (dostrzegalność gestykulacji).
Szerokość widowni określa wymaganie zapewnienia dostatecznej widoczności sceny także widzom siedzącym z boku -> ©. Możliwe są różnorodne warianty. Przyjemne proporcje i często dobra akustyka klasycznych teatrów XVIII i XIX w. opie-
416