Obraz9009

6. ZGINANIE

6.1. Wykresy sił wewnętrznych

Przykład 6.1 ^

Dla belki przedstawionej na rys. 6.2 wykonać wykresy sil poprzecznych i momentów zginających. Określić maksymalne wartości sił wewnętrznych.

b)

Rys. 6.I. Temat zadania, wykresy i myślowe przekroje

ANALIZA ZADANIA: Zadanie jest statycznie wyznaczalne (n = 2, RS - 2). Z dwóch układów równań statyki ([3], tabela l.l. płaski układ sił równoległych):

-    sumy momentów względem podpór A i B (dwa równania),

-    sumy momentów względem dowolnego punktu i sumy rzutów sił na oś pionową (dwa równania),

korzystniej jest zastosować sumę momentów względem A i B. Drugi układ RS można wykorzystać do sprawdzenia poprawności obliczeń. Należy pamiętać, że nie można łączyć ze sobą tych dwóch niezależnych układów równań statyki. Dla poprawnego rozwiązywania zadań tego typu należy zapoznać się z podrozdziałem 7.I w podręczniku [3] i podanymi tam przykładami. Na rysunkach 6.Ib i c przedstawiono dwa sposoby oznaczania myślowych przekrojów. Preferowany jest sposób pokazany na rys. 6.1 b.

ROZWIĄZANIE: Równania statyki mają postać:

2

(!)    2^M(A) = 0 -R_b-3a + (2qa)a = 0    —> R_r=—qa.

Do sprawdzenia można wykorzystać sumę rzutów sil na oś pionową:

(2)