Obraz1 (36)

80

FARTU5ZEK MELCHIZEDEKA

tura mówi nam, która z klas ma największy wpływ na kulturę. Renesansowi przewodzili myśliciele i artyści; współczesność kształtują głównie ludzie zorientowani na efektywność i zysk.

W starożytnym Egipcie inżynierowie, planiści i murarze, którzy pracowali nad wielkimi przedsięwzięciami, posiadali specjalny status. Byli zorganizowani w elitarnych gildiach sponsorowanych przez egipskie Bractwo. Gildie pełniły funkcję podobną do dzisiejszych związków zawodowych. Ponieważ były organizacjami Bractwa, używały wiele jego tytułów i rang. Kultywowały również tradycje mistyczne.

Dowody istnienia tych szczególnych gildii zostały odkryte przez archeologa Williama Petrie w czasie jego ekspedycji na Pustynię Libijską w latach 1888-1889. W ruinach miasta zbudowanego około 300 lat p.n.e. ekspedycja W. Perriego odkopała szereg zwojów papirusowych. Jeden z nich opisuje gildię, która zbierała się na sekretnych spotkaniach już około 2000 roku p.n.e. Celem spotkań, które odbywały się w świątyni, były dyskusje na temat czasu pracy oraz zasad wynagradzania robotników dniówkowych. Gildie wspomagały wdowy, sieroty i robotników będących w potrzebie. Opisane w papirusach struktuiy organizacyjne są bardzo podobne do struktuiy wolnomularstwa - nowoczesnej gałęzi Bractwa wyrosłej z tych gildii.

Wzmiankę o gildiach znajdujemy w także w mistycznym dziele egipskim Księdze Zmarłych, które powstało około roku 1591 p.n.e. Księga Zmarłych zawiera pewne elementy filozofii nauczanej w egipskich „Szkołach Tajemnic”. Przytacza słowa boga Thota zwracającego się do innego boga, Ozytysa:

Jam jest wielki Bóg w boskiej łodzi; [...] Jam jest prosty kapłan w podziemnym świecie namaszczający [celebrujący święte rytuały] w Abydos [miasto egipskie], wznoszący się na wyższy stopień inicjacji; [...] Jam jest Wielki Mistrz konstruktorów, którzy ustawili święty łuk jako podporę.’-^{1 2 3 4 5}

u góry z lewej: Nadzorczy „bogowie” starożytnego Egiptu często byh przedstawiani w fartuszku, co pokazuje ta ilustra

cja.

U aórv z prawej: W celu podkreślenia lojalności i związku ze swoimi „bogami, eoipscy władcy oraz inni członkowie Brac-twaWęża nosili podczas religijnych i mistycznych obrzędów fartuszki podobne do ego który posiada postać przedstawiona na⁹ tej egipskiej statuetce pochodzącej z 3400 roku p.n.e.

U dołu z prawej: Wiele istniejących do dzisiaj odgałęzień Bractwa, takich jak wol-nomularze, kontynuuje tradycję noszenia symbolicznych fartuszków, zdiecie przedstawia przemarsz członków amerykańskiego wolnomularstwa ubranych w ceremonialne fartuszki. ⁶

1

‘Albert Ci. MacKey, An Entyclopedia of Freemasonry and Its Kindred Sciences, vol. 1, The Masonie History Company, Nowy Jork, 1919, str. 114.

2

Warto zauważyć, że Księga Zmarłych zawiera również wzmianki o bitwie, jaka rozegrała się między rządzącymi „bogami"-Nadzorcami i „wężem" (oryginalnym, nie skorumpowanym Bractwem). W hymnach śpiewanych ku czci egipskich „bogów" czytamy:

3

Twój wróg Wąż, szczezł w ogniu. Zwłowrogi Wąż Sebua padł na warz, jego przednie

4

kończyny są związane łańcuchami, tylne zaś odjęte zostały mu przez Ra. Synowie Buntu nigdy już nie powstaną. (The Book of the Dead, University Books, The New Hyde Park, 1960, str. 343-344)

5

Egipcjanie często przedstawiali swoich „bogów" jako postacie o zwierzęcych głowach lub obliczach, określając w cen sposób cechy ich charakteru. W wyżej przytoczonym cytacie Wąż posiadał cztery kończyny. W późniejszym czasie stał się on symbolem ciemności, które bóg-słońce Ra codzienne pokonywał przynosząc nowy dzień. Zanim jednak stworzono ten mit. Wąż zawsze występował jako niebezpieczny wróg rządzących „bogów". Następcy Węża znani byli pod nazwą „Synowie Buntu” i dążyli do zniszczenia głównego „boga' -Nadzorcy i ustanowienia w jego miejsce dominacji „Węża" (nie skorumpowane Bractwo we wczesnym okresie istnienia) na Ziemi, Wygląda na to, że po pokonaniu i unieszkodliwieniu „Węża” „Synowie

6

— Bogowie Edenu